Thursday, July 05, 2007
C'mmon! You Can Read It!
Wednesday, July 04, 2007
మరుపెరుగని మనసు
తలపు
నా శ్వాసకు బాసటగా!
ఆశలకి హద్దుగా నీ ఊసులతో నా మది నింపుకొన్నాను...
నీ తలపే ఊపిరిగా!
Saturday, June 30, 2007
నస
వేసవిలో అంతా ఇంతా హంగామా కాదు...బార్బిక్యూ పార్టీలని,క్యాంపింగని ఇంకా ఎన్నో ఆట విడుపులు.ఇక్కడ వేసవి అంటే మన భారతావనిలా భగభగ మండుటెండలు కావు.ఒకమాదిరిగా, అంటే 20-25°c ఉష్ణోగ్రత ఉండి ఏదేను వనమంటే ఇదేనేమో అన్నట్లుగా చెట్టుచేమలతో ఆహ్లాదకరంగా ఉంటుంది.క్యాంపింగ్లో చేసే ముఖ్యమైన విశేషం "బుష్ వాక్"-అంటే చెట్లూ పుట్టలెమ్మటి అలిసిపోయెదాకా తిరగడం. ఇంతకి ఇదంతా ఎందుకు గుర్తొచ్చిందంటే గత వేసవిలో ఇలాంటి క్యాంపింగ్ నేను డ్రైవ్ చేస్తూ వచ్చిన లాండ్స్కేప్లోనే జరిగింది...బుష్వాక్ నేనెంతో ఎంజాయ్ చేసాను.అలోచనలను భగ్నం చేస్తూ రాళ్ళు పేర్చిన పాకురు గోడపైనుండి పావురాల పలకరింపు!కారు దిగి ఆ దారిలో నడవాలనిపించింది...చినుకుల దాటికి చిత్తడిగా మారి నివురుగప్పిన నిప్పులా,ఆరగించి కదలక మెదలక సేదదీరుతున్న కొండచిలువలా హాయిగా నిద్దురపోతున్నట్లుంది ఆ మార్గం!దానికిరువైపులా కలియపడడానికి సిద్ధంగావున్న రొమ్మువిరిచి ఎదురెదురుగా నిలిచిన సైనికుల్లా నిటారు వృక్షాలు!తెమ్మరల తాకిడికి లయబద్దంగా కలిసికట్టుగా నాట్యంచేస్తున్న గడ్డిపోచలు...నీటిగుంటల్లో వలయాలు విచ్చి వినాశనమవుతూ నన్ను మైమరిపించాయి.
ఎందుకో కలసివున్నట్లున్నా విడివిడిగా నిలచిన చెట్ల మధ్య వ్యత్యాసం ఆకట్టుకొంది. కలీల్ జిబ్రాన్ అన్నట్లు "కలిసిమెలసి ఆనందంగా అందరితో ఆడిపాడు....కాని నీవు నీవు గా ఉండు ఒంటరిగా...కలసి నిలువు దెగ్గరగా గుడి స్తంభాల్లా, కాని దరిలో నీ ప్రత్యేకత నిలుపుకో". ఇంత ముభావపు సమయంలో,మసగ చీకట్ల దెప్పిపొడుపుల్లో, పావురాల వెక్కిరింతల్లో, నిండు చంద్రుని బిత్తర చూపుల్లో నా ఒంటరితనమే తోడనిపించింది...ఏ లోటూ లేదనిపించింది! వర్షం నన్ను ఇంట కట్టి పడేసినా మనసు పంజరాన్ని విప్పింది...అందుకే చిత్తడి నేలైనా ఇస్టంగా నడవాలనిపించింది ఆ సాయంత్రం... వర్షంలో బురదలో వీడి నడకేంటి వెఱ్ఱి కాకపోతే...అన్నట్లుగా చాశాడు నిండుగా రెయిన్కోట్వేసుకొని అటుగా వెళ్తున్న ముదుసలి!
Friday, June 29, 2007
ఊసులు
అణువైన స్పందించని శిలలా
-ఆమె హృదయం
కోయిల కూతలు
రవి ఛవి కాంతులు
చెలి సంగతులు
ఎన్నో వింతలు
తీయని చింతలు....
-వసంతం
నిట్టూర్పే స్వాంతనగా
చెక్కిలి నిమిరిన నీటిబొట్టు
-కన్నీరు
జాలిపడిన గగన సంచారి,
కార్చెనే కన్నీరు!
-వర్షం
Monday, March 26, 2007
మిలియనీర్
Mrs.Lavish:నన్ను పెళ్ళి చేసుకొన్నాకే మా ఆయన మిలియనీరయ్యాడు
చెలికత్తె:ఒహో! ఇంతకుముందు మీ ఆయనేంటి?
Mrs.Lavish:బిలియనీర్!
Wednesday, March 21, 2007
సెంచరీ-వంద తెలుగు టపాలు పూర్తి
మగవాడి అబద్ధం
అతని దు:ఖమును చూచి ఆ నది దేవత ప్రత్యక్షమై ఏమి జరిగినదని అడిగి తెలుసుకొని నది దేవత వెంటనే నదిలోకి మునిగి, ఒక బంగారు గొడ్డలి తెచ్చిచూపెను. ఇది నాదికాదనెను. దేవత తిరిగి వెళ్ళి ఈసారి వెండి గొడ్డలి తెచ్చెను. వాడు అది చూచి అదియు నాదికాదనెను. దేవత మరల వెళ్ళి ఇనుప గొడ్డలి తెచ్చెను. ఆ అదియే నాది అని కట్టెలవాడు దానిని సంతోషంతో తీసుకొనెను. నది దేవత వాని నిజాయితీకి మెచ్చుకొని ఇనుప గొడ్దలితో పాటు బంగారు, వెండి గొడ్డళ్ళు కూడా బహుమతిగా ఇచ్చెను.
ఒకరోజు వాడు అదే నది ఒడ్డున తన భార్యతో నడుస్తూంటే,ఆమె అనుకోకుండా కాలుజారి ఆ నదిలో పడిపోయింది.తన భార్య కోసం విలపిస్తున్న అతని చూసి మళ్ళీ నది దేవత ప్రత్యక్షమై నీటిలోనుండి సినితార స్నేహను తెచ్చి ఈమె నీ భార్యా? అని అడగగానే అతడు వెంటనే అవునననగా,నది దేవతకు ఒళ్ళుమండి,దూర్తుడా...మంచివాడివనుకొంటే ఇంత సంకుచిత బుద్ధా నీకు? ఎందుకు అబద్ధమాడావో చెప్పు అంది.దానికి వాడు,నేను నిజం చెబితే తరువాత మీరు,ఏ శ్రియనో,హన్సికనో తీసుకొస్తారు.నేను మళ్ళీ నిజం చెబితే చివరకు నా భార్యతో పాటు వీరిని బహుమానంగా ఇస్తావు.నీవిచ్చిన ధనరాశులతో ఒక్క భార్యను పోషించడమే కష్టమవుతుంటే ఇక ఇద్దరితో వేగేదెట్లా అని ఆలోచించి, మీరు ముందు స్నేహను చూపించగానే కమిటైపోయాను అని సమాధానమిచ్చాడు!
నీతి:మగవాడు ఎన్నబద్ధాలాడినా దానికి ఎదో ఒక మంచి కారణం ఉంటుంది :)
Wednesday, March 14, 2007
సర్వే
అమెరికన్ల అతితెలివి
ఇంతాచేసి రష్యన్లు ఏం వాడతారో అని అరా తీయగ పెన్సిల్ వాడతారని తెలిసింది :)
Tuesday, March 13, 2007
కోతల రాయుళ్ళు
చిగురించిన కోరికలు...
పొద్దు పొడుపు!
తన్మయత్వంగా తననే చూస్తూ...
ప్రేమా?
చిక్కుకొన్న గాలిపటం
చల్లని గాలిగి రెపరెపలాడిది...
బద్దకపు నిశ్శబ్ద నిశిపై విసుగ్గా!
హేమంతం!
నడిరేయిలో నిదురరాక
చంద్రుణ్ని, చెలి ఛాయాచిత్రాన్ని
మార్చి మార్చి చూస్తూ...
కార్తీక మాసం!
కసాయి లోకం
అలల లాస్యం ఆలరించగ
కలల తీరం కానరాగ
కరువైన విరామం
కొంతైనా దొరుకునని
క్షుద్బాధను శాంతిపగ
సంద్రమును నమ్ముకొని
కడలి సుడులకు హడలిపోక
పడవ కడకు అడుగులేయగ
పథమెరుగని పాదములకు
తీరమే స్థిర నివాసమై
భారమైన బతుకులకు
సారము సముద్రుడై
సుఖముగ సాగిపోతున్న
తీరవాసుల సంసారముపై
పంచభూతములు పగబట్టెనో?
పుడమి పగలగ అగ్ని జిమ్మగ
జోరున హోరుగాలి చెలరేగగ
ఎగసిపడిన సంద్రుడు సునామై
ఎందరినో కడదేర్చెను!
తమ బతుకునావలకు
లంగరు నీవని నమ్మిన సంద్రం
నిండా ముంచగ కార్చిన కన్నీటితో
పగిలిన ఓడలవలె
చెదరిన బతుకులకు
మరమత్తు కావాలని
జనసంద్రాన్ని అర్థించగ
ఒరిగిన సాయం శూన్యం!
కలి లోగిలో కసాయి పెద్దలు
విచ్చలవిడిగా పాగావేయగ
కడవెడు కలికైనా నోచుకోని
చిన్నారుల ఆకలి కేకలో
ఇంటిని ఆదుకొనగ ఆక్రందనలో
దిక్కు తోచని అభాగ్యులెందర్నో
బలిసిన కసాయి మృగాలకు
మక్కువైన ప్రాణమునిలుపుటకు
తమ కిడ్నీలకు వెలకట్టి
పీక్కుతినే రాబందులకీయగ
సజీవ శవాలుగ మార్చాయి
యజ్ఞ హవిస్సుని జేసాయి!
Thursday, March 08, 2007
జ్యోతిష్కుడు
Tuesday, March 06, 2007
హెయిర్-కట్
"జై కిసాన్" అంటే ఆల్బెట్రాస్ని చంపకూడదు అన్నంత సత్యం!
"ఆల్బెట్రాస్"నేమి చేయరు,దాన్ని చంపితే అపశకునం అని కళాసులనుకొంటుంటే నిజమే అనుకొన్నా!నేనే కళాసినై సంద్రంపై పోగా తెలిసింది వాటి వేట ఒక సరదా ఆటని...అయినా ఎందుకో ఆ నమ్మకాలు!చంపినోల్లే చెబుతరు వాటికి హాని జేస్తే కీడని...విన్నప్పుడల్లా నవ్వొస్తది ఏడుపు కళ్ళకి తోడుగా!ఇంకేదో గుర్తుకొస్తది...
చిన్నప్పుడు పల్లెకు పోయి ఎండలో గట్లెమ్మటి పల్లె సోదరుల్తో తిరుగుతూ కంచెపై ఎండిన బీరకాయల్ని తెంపి గొడ్లని గెదమడానికి వాటిని విసిరికొడుతూ దుమ్ము లేసేలా కాళ్ళీడుస్తూ తాటిచేట్లను చేరంగనే పల్లెలుండే అత్త కొడుకరిసిండు మా పట్నం బాబుకి ముంజలు కొట్టండ్రా అని...నెత్తినెక్కిన సూరిడిని అందుకోడానికన్నట్టు తాడుకట్టి రైయ్యన పోటీ పడి పాకిన్రు చెట్లపైకి ఇద్దరు పోరండ్లు!కొడవలి దెబ్బకు కాడి కుండ పగిలినట్లు దడేల్న కిందపడ్డై గెళ్లు.అత్తకొడుకు కొడవలితో లాఘవంగ ఒలిసిచ్చిన ముంజలు ఆత్రంగా అందుకొని నొటికి కర్సుకొంటే యమ చేదనిపించినై....అత్తకొడుకు మార్చి మార్చి ఎన్ని ముంజలిచ్చినా అదే ఎగటు...అన్నీ చేదైనై!పక్కనున్న పొట్టి పోరడు గొల్లున నవ్వి కంచెపైన చేదెక్కిన బీరకాయల్ని పట్టుకొంటే చేతులెట్ల సక్కగుంటై అన్నడు.పొట్టోడి బుర్రని మొత్తుతు అందరు నవ్విన్రు...అత్తకొడుకు తన చేత్తో ముంజలు నోటికందించిండు.
పీకలదాకా ముంజలు మెక్కి రొప్పుతూ ఏటిని చేరి హాయిగ బండలపై కూచొంటే నసపిట్టసైతం నోరెల్లబెట్టేట్టు వాగే పొట్టోడు ఏటి పుట్టుక చెప్పిండు.ఊరవతల చిట్టడివిల కుహరంలో పుట్టింది ఈ తేట నీళ్ళ ఏరని...వాడి కత కంప్లీటు కాకముందే అందరం ఏట్లొకి దుమికినం!మన్ను పట్టిన ఒడలతో ఏటి సింగారానికి మట్టి రంగులద్దినం! ఎండలో చల్లగ ఎంత హాయిగుందో అనిపించింది...ఒకరిపై ఒకరం నీళ్ళిసురుతొంటే అత్తకొడుకు గమ్మునున్నడు...తడిసిన మొఖంలో తళుకు లేదు..మనిషిక్కడేగాని మనసెక్కడోలాగుంది.గుంతలు పడ్డ కళ్ళలో బాధేదో గూడుకట్టుకొంది,గుప్పెడు గుండెలో అగ్నిగుండమేదో రగులుతొంది...మండే సూరిడు దడుసుకొనేలా పిడికిలి నీటిపై గుద్దిండు...నసపెట్టే పొట్టోడు ఉలిక్కిపడి మాటలు నములుతొంటే అత్తకొడుకు చెప్పిండు-ఏటికవతలున్న మాబోటి పేదల భూములి ఎప్పటికీ మాయే అని ఒట్టేసి నొక్కిజెప్పిన గవర్నమెంటోళ్ళు రేపో మాపో నాలుగు రొక్కాలు చేతిలో పెట్టి ఆ భూమిలో ఎదో పెద్ద బిల్డింగు కడతరట...సిటీకి దెగ్గర మా ఊరు కాబట్టి చాలా లాభముంటదట...ఏం ఢోకా లేదు, మాకందరికి సక్కటి జీతాల్తో పనులు దొరుకుతయ్యట...భూమి గుంజుకొని బువ్వ దొరుకుతదంటరు..ఏమోమరి! ఎందుకో గుండెలో దడ..
భూములు పోయె,బతుకులూ తెల్లారే!నగరాభివృద్ధిలో నామరూపాల్లేకుండా కొట్టుకుపోయిన బతుకులెన్నో!కాలంతో పరుగులిడటం అంటే కంఠాలని కోయడమని,మెగా సిటీ,మెట్రో సిటీ,మాళ్ళు,మహళ్ళు,బహుళజాతి సంస్థలు,అంతర్జాతీయ విమానాశ్రయాలు...ప్రజల అవసరాలు తీర్చే వీటన్నిటికి చోటియ్యోద్దా?అని తెగ అమాయకపు ప్రశ్నలడిగే ప్రజల ప్రభుత్వానికి ఈ ప్రశ్నలెందుకు తట్టవో ఎంటో...భలే విడ్డూరం!గుంజుకొన్న ఆస్తులకి విలువ కట్టిచ్చే నష్ట పరిహారాలు బతికినంతకాలం ఒంటిపొద్దు గంజికి సరిపోతాయా?పేదరికానికన్నా పేదల్ని నిర్మూలించడమే ఈజీ అనేదే పెద్దోళ్ళ ఎజెండానా?రైతే ఈ దేశానికి వెన్నెముక అని,"జై జవాన్!జై కిసాన్" అని నినదించిన దేశంలో కిసాను సైతానయ్యాడా?అంతులేని ప్రశ్నల అలజడిలో అల్లరి మానలేదు పొట్టోడు,చెట్టుకింద నోరెల్లబెట్టి ఊగుతున్నాడు,వాడు మాట్లాడకపోయినా ఉరేసుకొని చచ్చిన వాడి చుట్టూ చేరిన రాబందులు గోల పెడుతున్నాయి-అన్నీ పోయినోడు బతికుండి ఏం చేస్తాడని వాటి గోలేమో!
"గోల్డ్ కోస్ట్" బీచ్లో నడుస్తొన్న నాకు,"ఆల్బెట్రాస్"ని చంపితే కీడు అని చిన్న పిల్లలకి కథలు చెబుతొన్న కళాసిని చూసి నవ్వోచ్చింది!
Saturday, March 03, 2007
ఆశావాదం
Wednesday, February 28, 2007
సంధి
ఆ వెండివెలుగుల వెన్నెల్లో తడిసి
వీరి పీడ విరగడైపోను....
మొనాలిసా హావభావాలు
Tuesday, February 27, 2007
నొకియా ఫోన్ గురించి కొన్ని ఆసక్తికరమైన విషయాలు...
1.ప్రపంచవ్యాప్తంగా "మొబైల్" ఎమర్జెన్సీ నంబరు- 112.మీరు కవరేజ్ ఏరియాలో లేనప్పుడు ఎమైనా ప్రమాదకర లేక అత్యవసర పరిస్థితి ఏర్పడినపుడు 112ని డయల్ చేయండి.అప్పుడు అందుబాటులో ఉన్న ఏ నెట్వర్క్నుంచైనా ఎమర్జెన్సీ నంబరును మీకు సూచిస్తుంది.ఆసక్తికరమైన విషయమేమిటంటే మీ కీప్యాడ్ లాక్చేసి ఉన్నా కూడా మీరు 112 డయల్ చేయవొచ్చు! ప్రయత్నించి చూడండి!
2.మీ కార్ కీస్ లోపలే ఉండిపోయి కార్ లాక్ అయిపోయిందా? మీ కార్కు రిమోట్ కీస్ ఉన్నాయా?ఒకవేళ అలా కీస్ లోపలే ఉండి లాక్ అయిపోతే కంగారుపడకండి...మీ దెగ్గర మొబైల్ ఫోనుంటే ఇలా చేసి చూడండి...మీ ఇంట్లో మీ కార్ స్పేర్ రిమోట్ ఉంటే వెంటనే ఇంట్లో ఉన్నవారి మోబైల్కి మీ మొబైల్తో ఫోన్ చేయండి.ఇప్పుడు మీ ఫోన్ను కార్కు సుమారు ఒక అడుగు దూరంలో ఉంచి అవతలివారిని వారి ఫోన్ దెగ్గరగా రిమోట్ నొక్కమనండి...ఆశ్చర్యం! మీ కార్ అన్లాక్ అవుతుంది.అవతలివారు కొన్ని వందల మైళ్ళ దూరంలో ఉన్నా పనిచేస్తొంది....దీనికి దూరంతో సంబంధం లేదు!
3.మీ ఫోన్లో చార్జింగ్ చాలా తక్కువగా వుందనుకోండి.మీరొక ముఖ్యమైన కాల్ కోసం ఎదురుచూస్తున్నారు..చార్జర్ అందుబాటులో లేకపోతే ఏం చేస్తారు?
సింపుల్! నొకియా ఫోన్లు రిసర్వ్ చార్జ్తో ఉంటాయి(N-సీరీస్ మినహాయిస్తే).మీరు చేయవల్సిందల్ల *3370# డయల్ చేయటమే...ఇప్పుడు మీ ఫోన్ కనీసం సగం చార్జింగ్ చూపిస్తుంది!
YOU ARE AN INDIAN IF......?(on the lighter side)
2.You try and reuse gift wrappers, gift boxes, and of course aluminium foil.
3. You try to eject food particles from between your teeth by pressing your tongue against them and making a peculiar noise like,tshick,tshick, tschick, tschick.
4. You are standing next to the two largest size suitcases at the Airport.
5. You arrive one or two hours late to a party - and think it's normal.
6. You peel the stamps off letters that the Postal Service missed to mark up.
7. You recycle Wedding Gifts.
8. You name your children in rhythms (example, Sita & Gita, Ram & Shyam)
9. All your children have pet names, which sound nowhere close to their real names.
10. You take Indian snacks anywhere it says "No Food Allowed"
11. You talk for an hour at the front door when leaving someone's house.
12. You load up the family car with as many people as possible.
13. You use plastic to cover anything new in your house whether it's the remote control, VCR, carpet or new couch.
14. Your parents tell you not to care what your friends think, but they won't let you do certain things because of what the other "Uncles and Aunties" will think.
15. You buy and display crockery, which is for special occasions,which never happen.
16. You have a vinyl tablecloth on your kitchen table.
17. You use grocery bags to hold garbage.
18. You keep leftover food in your fridge in as many numbers of bowls as possible.
19. Your kitchen shelf is full of jam jars,varieties of bowls and plastic utensils (got free with somehousehold items).
20. You carry a stash of your own food whenever you travel (and travel means any car ride longer than 15 minutes).
21. You own a rice cooker or a pressure cooker.
22. You fight over who pays the dinner bill.
23. You live with your parents and you are 40 years old.(And they prefer it that way).
24. You don't use measuring cups when cooking.
25. You never learnt how to stand in a queue.
26. You can only travel if there are 5 persons at least to see you off or receive you whether you are travelling by bus, train or plane.
27. If she is NOT your daughter, you always take interest in knowing whose daughter has run with whose son and feel proud to spread it at the velocity of more than the speed of light.
28. You only make long distance calls after 11 p.m.
29. If you don't live at home, when your parents call, they ask if you've eaten, even if it's midnight.
30.You call an older person you never met before "uncle."
31. When your parents meet strangers and talk for a few minutes, you discover you're talking to a distant cousin.
32. Your parents don't realize phone connections to foreign countries have improved in the last two decades, and still scream at the top of their lungs when making foreign calls.
33. You have bed sheets on your sofas so as to keep them from getting dirty.
34. It's embarrassing if your wedding has less than 600 people.
35. All your Tupperware is stained with food color.
36. You have drinking glasses made of steel.
37. You have mastered the art of bargaining in shopping.
38. You have really enjoyed reading this post
(forwared email)
Saturday, February 24, 2007
అంగ్రేజీ తెలుగు తల్లి-కంఫర్టింగ్ ఏంజెల్
పెద్దోళ్ళ ప్రతిష్ట
"చదువది ఎంత గల్గిన రసజ్ఞత యించుక చాలకున్న నా
చదువు నిరర్థకంబు,గుణ సమ్యుతులెవ్వరు మెచ్చ రెచ్చటం;
బదునుగ మంచికూర నలపాకము చేసిననైన నందు నిం
పొదవెడు నుప్పు లేక రుచి పుట్టగ నేర్చునటయ్యా భాస్కరా!"
అది విన్న గుర్నాధంకి చెంప పగలగొట్టించుకొన్నట్లనిపించింది.కొడుక్కోసం చేయాల్సిందంతా చేసాడు.అమెరికాలో చదివించాడు,ఖరీదైన కార్లు,తనతోపాటు అప్పుడప్పుడు ఒక పెగ్గు స్కాచ్,తన రేంజికి తగ్గ స్నేహాలే చెయ్యాలని సూచనలు,ఇంకా ఎన్నో విషయాల్లో దిద్దుబాట్లు...ఎదేమైన గుర్నాధం కొడుకుని కొడుకులా కాకుండా తన ఆస్తికి,స్టేటస్కి,రాజకీయ జీవితానికి వారసుడిగానే చూసాడు,దానికి తగినట్లు పెంచాడు.అది కొడుక్కీ అర్థమయ్యింది, అందుకే వాడికి అందరి పిల్లల్లా అబ్బాల్సిన మంచి బుద్ధులకంటే వక్ర బుద్ధులే ఎక్కువ అలవడ్డాయి.డబ్బూదస్కం ఉంటే ఎదైనా సాధ్యమే అన్న సూత్రం వాడి మనసులో బలంగా నాటుకొంది..దానికి కారణం గుర్నాధమే..ఇప్పటి వాడి పరిస్థితికీ గుర్నాధమే కారణం.ఈ దురాశలన్నీ నేర్పిన లౌక్యమనుకొంటా, విన్న పద్యాన్ని వెంటనే మర్చిపోయాడు..ప్రాయశ్చిత్తానికన్నా తనదైనశైలిలో పరిష్కారాలు ఆలోచిస్తున్నాడు గుర్నాధం, ఒక్క గండం గట్టెక్కాలి...పెళ్ళికి ముందు ఏదో ఫార్మాలిటీగా జరగాల్సిన వైద్య పరీక్షలు! ఈ మధ్య డబ్బున్నోళ్ళ పెళ్ళిలలో ఇది తప్పనిసరి అయ్యింది.ఏం ఫార్మాలిటీనో గాని గుర్నాధం మెడకి గుదిబండై కూర్చొంది.ఎదావిధిగా తమ సంరక్షణ్ హాస్పటల్కి ఈ పని అప్పగించాడు. పేరుకి తగ్గట్లుగానే సంరక్షణ్ హాస్పటల్ డబ్బున్నోల్లందరినీ సంరక్షిస్తుంటుంది.ఉదాహరణకి ఎవరైనా సెలబ్రిటీ లేక రాజకీయనాయకుడో ఎదైనా వివాదంలో ఇరుక్కొని చేయిదాటిపోయి ఇక బద్దకించిన చట్టానికి పని కలిపించినప్పుడు ఈ సంరక్షణ హాస్పటల్ ఆపన్న హస్తాన్ని అందిస్తొంది...సదరు ప్రముఖుడు సడెన్గా అనారోగ్యం పాలై ఈ హాస్పటల్లోనే చేర్తాడు, సంరక్షణ్ హాస్పటల్ వారు తమ హైలీ సొఫెస్టికేటెడ్ ఎక్విప్మెంట్తో సాధారణంగా రెండు మూడు రోజులు పట్టే పరీక్షలన్నీ తమదైన శైలిలో ఒకే ఒక గంటలో పూర్తి చేసి సదరు ఖరీదైన రోగి తీవ్ర అనారోగ్యంతో ఉన్నారు,ఎవరూ కలవడానికి వీల్లేదు,ముఖ్యంగా పోలీసోళ్ళు అసలు ఆ ఛాయలకి కూడా రావటానికి వీల్లేదని,తమ పేషంటు కోలుకోవడానికి కనీసం పక్షం రోజులు పట్టొచ్చని రాత్రికి రాత్రే సర్టిఫై చేసేస్తారు!
పక్షం రోజులు కాదు కదా వారం తిరగ్గ ముందే ఎన్నో నాటకీయ పరిణామాల మధ్య సదరు ప్రముఖుడు అమాయకుడు అని ఒక వార్తొస్తుంది, తరువాత బకాసురిడికన్నా పెద్ద నోరున్న మీడియా మూతి మూసుకొంటుంది, ఔరా! అనుకొన్న ప్రజలూ బిజీ అయిపోతారు!ఇంతటి ఘనచరిత్రున్న...సారి! ఘనసిత్రాలు జరిగే హాస్పటల్ అయితేనే తన కొడుకు పెళ్ళి నిరాటంకంగా అవుంతుంది అని అనుకొన్నదే తడవుగా సంరక్షణ్ యజమానికి(సంరక్షకుడు) ఎప్పుడూ ఫండు తీసుకొనే గుర్నాధం కోటి విలువచేసే కాగితపు బండిల్లిచ్చాడు.మెడికల్ రిపోర్టులు రావడం, అందులో గుర్నాధం కొడుక్కి లివరు సరిగా పనిచేయడంలేదని పేర్కొనడం గుర్నాధాన్ని నిప్పు తొక్కిన కోతిని చేసాయి.వెంటనే సంరక్షకునికి ఫోన్చేసి ఏమిటయ్యా నీ నిర్వాకం? మావాడి లివరుకేమయ్యిందని?అసలు రోగం విడిచి కొత్త రోగం అంటిచ్చావేంటి? అనికసురుకొన్నాడు.వెంటనే సంరక్షకుడు, మీరు రాజకీయ నాయకుడెట్టా అయ్యారండి?ఈ మాత్రం అర్థం చేసుకోలేకపోయారు.ఈ రిపోర్ట్ చూసి మీ వియ్యంకులవారెం చేస్తారు? నాకే ఫోన్ చేస్తాడు...సమస్య తీవ్రమైందా కాదా అని అడుగుతాడు...నేను, కొంచెం ప్రోబ్లమాటిక్కే! అయినా పర్వాలేదు...క్యూర్ అయిపోతుంది, అవసరమైతే ఆపరేషన్ చేయ్యొచ్చు...కాని అవసరం లేదు అని డబ్బుగుంజి మరీ భరోసా ఇస్తాను...అప్పుడతడు అసలనుమానించడానికి తావేలేదు..ఎలా ఉంది ఆలోచన?కాకపోతే మీరింకొన్ని పచ్చ నోట్లు పంపండి, పనులవే జరిగిపోతాయ్!,అని అన్నాడు .వోరి నీ తెలివి పాడుగాను, నువ్వు నోరు తెరవాలంటే ముందు చేతులు తడవాల్సిందే, అన్నాడు గుర్నాధం!భలేవారండీ మీరు...మీలాంటివారు ఫండిస్తేనే కదా మేము మెరుగైన సేవలందించేది...పోయినేడాది మీ సీయంగారు మేం పేదలకు చేసే ఉచిత సేవను దృష్టిలో పెట్టుకొని మా పనులు విస్తరింపజేసుకొమని భూమిచ్చారు.మేమూ దానికి స్పందించి ఎంతో మంది పేదలకి ఉచిత వైద్యం చేసి వారి బాధలనుండి విముక్తుల్ని చేస్తున్నాం! సగానికి సగం మందిని పార్ట్లు పీకి పైకి పంపుతొన్నాం...ఎప్పుడో ఒకసారి ఉచితంగా నికార్సైన ఆపరేషన్ చేసి విస్తృత మీడియా ప్రచారం కల్పించి మా దయాగుణాన్ని చాటుకొంటున్నాం..మరియ్యన్నీ చేయాలంటే మీలాంటోళ్ళు చేదోడువాదోడుగా ఉండాలికదా! ఎమంటారు? అన్నాడు సంరక్షకుడు ..అవుననక చస్తానా వీడి శాడిజానికి అని మనసులో అనుకొన్నాడు గుర్నాధం!అనుకొన్న ప్రకారమే వియ్యంకుడు రామ్మోహన్గారు ఫోన్ చేయడం,గుర్నాధం ఆయన కూతిరి వివరాలేమి అడక్కపోవడంతో అపోహలన్ని తొలగిపోయి, పెళ్ళి సజావుగా జరిగింది,గుర్నాధం మినిస్టర్గా అందలమెక్కాడు...కానీ మనసులో ఒక ఆలోచన రగులుతూనే వుంది,ఎయిడ్సొచ్చిన కొడుక్కి పెళ్ళైతే చేసాడు, ఇంకో పదేళ్ళలోనో,పదిహేనేళ్ళలోనో వాడు పోవడం కాయం!తనకి ఇంకో వారసుడెట్లా అని ఇంకో "మాంచి" ప్రణాళిక రూపొదించే ప్రయత్నంలో పడ్డాడు!
Friday, February 23, 2007
దేశాల పోకడలు
రష్యా:ప్రచ్ఛన్న యుద్ధం పునఃప్రారంభమా?
బ్రిటన్:చేతులు కాలాక ఆకులు పట్టుకొంటే ఏం లాభం?(ఇరాక్ నుంచి సైన్యం ఉపసంహరించే మీమాంసలో...)
ఇ.యు:గోతి కాడ నక్క
సౌదీ,ఈజిప్ట్,కువైట్:కడుపులో మంట
ఇరాక్,ఆఫ్గాన్:మంటలు ఆరేది ఎప్పుడంటా?
ఇరాన్:దమ్ముంటే కాస్కో!(మేకపోతు గాంభీర్యం)
ఇశ్రాయేల్:ఎవడి మాటా వినను (ఎవడైతే నాకేంటి?)
భారత్:కాశ్మీర్ "తల"నొప్పి-ఒంట్లో కులమత నొప్పి!
పాకిస్తాన్: "ఉగ్ర"వాదమా?-అన్నీ "ఉగ్ర"చేతలే (పెద్దన్నతో చెట్టాపట్టాల్ లేకపోతే పడాలి తంటాల్)
ఆస్ట్రేలియా: "బుష్"మానియా
చైనా:చూసి ఆనందించడంలో ఉన్న తృప్తే వేరు!(పాక్తో భారత్కు చెక్)
Thursday, February 22, 2007
ఆక్లాండ్లో భూకంపం!
ఇంక అసలు విషయం నేను తినే ప్లేట్లో నుంచి ఫోర్క్ కిందపడిది. వెంటనే రూబేన్ నవ్వుతూ మా వంటలు తినడమే కాదు ఎలా తినాలో కూడా నేర్చుకోవాలి అని వెటకారంగా అన్నాడు(మా మధ్య ఎప్పుడూ సరదాగా వాదాలు జరుగుతూనే ఉంటాయి).నా టైం రాకపోతుందా అని అలోచిస్తున్నంతలో మనోడి చేతిలోనుండి ప్లేటే పడిపోయింది...అందరం నవ్వెంతలో ఇల్లంతా ఒక రెండు మూడు క్షణాలు కుదిపేసినట్లయింది(9pm)...ముగ్గురం షాక్ తిన్నాం! ఏమయిందో అర్థమయ్యిది. తేరుకొని tv లో న్యూస్ చూసి చిన్న tremor అని confirm చేసుకొని పిచ్చాపాటి మాటల్లో మునిగిపోయాం! కష్టం మీద ముచ్చట్లు ముగించి ఇంటిదారి పట్టాను.ఒకవేళ పెద్ద భూకంపం వస్తే ఎం చేస్తామని రేచల్ వేసిన ప్రశ్న drive చేస్తున్న నన్ను అలోచనలో పడేసింది..మళ్ళీ కారు ఒకవైపు బలంగా గుంజినట్లనిపించి ఈ లోకంలోకొచ్చాను...ఇంటికొచ్చాక తెలిసింది కారు పక్కకి గుంజటంకాదు,11.25pm కి ఇంకోసారి కంపించిందని!ఎందుకైనా మంచిదని పడక గది మార్చాను ఎందుకంటే నేనున్న రూం అటకపైన చాలా బరువైన సామాన్లునాయి,ఒకవేళ పెద్ద భూకంపమేవొచ్చి ఇల్లు కూలి మీద పడితే ఎక్కడ చస్తానో అని ఒక క్షణం భయం వేసింది.భూకంపం అంటే ఎలా ఉంటుందా అని ఎప్పుడూ అనుకొనేవాడిని...చిన్నదో పెద్దదో ఈ రోజు ఆ అనుభవం కూడా అయ్యింది!బ్రతికుంటే మళ్ళీ రేపు బ్లాగుతాను...
Tuesday, February 20, 2007
నిరీక్షణ
surprising link
Just follow these steps here:-
1) Copy any text
2) Click the Link: http://www.friendlycanadian.com/applications/clipboard.htm
3) You will be able to see the text you copied on the Screen.
NOTE: Please do not keep sensitive data in the clipboard while surfing the web. It is a single line code to extract the text stored in the clipboard to steal your sensitive information.
(forwarded email)
Monday, February 19, 2007
వృద్ద దంపతుల సంభాషణ- జోక్
భార్య:ఇద్దరు ముగ్గురు విదవరాళ్ళతో కలిసి ఒక ఇల్లద్దెకు తీసుకొని ఉంటాను.ఒకవేళ మీకంటే ముందు నేను చనిపోతే ఏం చేస్తారు?
భర్త:నేనూ అదే పని చేస్తాను!
బతుకు బండి
Friday, February 16, 2007
పువ్వుల పరిమళమును పసిగట్టి
ఎడారిలో కూడా పూలు పూస్తాయని తెలిసింది...
శిశిరాంతం
ఈదురుగాలికి యాడనుంచో ఎగురుకుంటూ వొచ్చి
నీ తోడుకై
గరళమును సహితం సరళంగ గ్రోలెద
సాయం సంధ్య
మెల్ల మెల్లగా మాయమవుతున్న నీ చిరునవ్వులా
Thursday, February 15, 2007
ప్రాణసఖి
Friday, February 09, 2007
ఆ కల!
తెలుగు బ్లాగర్లు
Thursday, February 08, 2007
లాటరీ-జోకు
భార్య: ఎక్కడికెల్దాం? స్విట్జర్లాండా లేక ఆఫ్రికన్ సఫారినా లేక వరల్డ్ టూరా?
భర్త: చాల్లే తమాషా! నాకెం తెలుసు? నీ ఇష్టమొచ్చిన చోటికి పో!
Amazing 3D Sidewalk Art Photos
తుఫాను
Wednesday, February 07, 2007
ఇది నిజమైతే...
తేది: మార్చ్ 2015
భాగ్యనగరంలో ఒక కిరాణా సరుకుల షాపు యజమాని ఇంట్లో జరిగిన చిన్న సంభాషణ
"ఎంట్రా గోల? త్వరగా రెడీ అవ్వు,ఏడు గంట్ల కల్ల షాపు తెరవాలి" అని విసురుగా అరుస్తున్న వెంకట రావ్కి, "నాన్న! నా ఫ్రెండ్ చాలా కష్టాల్లో ఉన్నాడు. పదిహేనేళ్ళనుండి వారి సొంత పెట్రోల్ పంప్లో ఎకౌంట్స్ చూసుకొంటున్నాడు.చాలా తెలివైనవాడు. కాని ఈ మధ్యే వాళ్ళ నాన్న అప్పుల్లో కూరుకుపోయి, పెట్రోలు పంపుకి కూడా కనీస భేరం రాక ఆత్మహత్య చేసుకొన్నారు. అదే! సుమారు ఒక పది పన్నెండేళ్ళ క్రితం చంద్రబాబు, వైయస్ల పాలనలో దిక్కులేక ఆత్మహత్యలు చేసుకొన్న రైతులు, గీత కార్మికుల్లాంటి పరిస్థితి. మన దెగ్గర ఎదైనా చిన్న గుమస్తా ఉద్యోగం ఇవ్వమని ప్రాధేయపడుతున్నాడు" వినయంగా వివరించాడు కొడుకు. సరే తప్పుతుందా అని,"ఈ ప్రభుత్వాలు ఎప్పుడూ అంతే, కష్టాల్లో ఉన్న ఏ పరిశ్రమనీ ఆదుకోవు. కాని ఎన్నికలముందు మాత్రం ఆల్లాద్దిన్ భూతంలా అన్నీ సమకూరుస్తామని వాగ్దానాలతో ఉక్కిరి బిక్కిరి చేస్తారు.కుంచించిన గాలి ఇంధనంవొచ్చాక ఈ పెట్రోల్బంకుల యజమానుల పరిస్థితి దయనీయంగా తయారయ్యింది. పదేళ్ళక్రితం కుభేరులు నేడు వీరి గోడు వినేవాడు లేడు. ఓడలు బళ్ళవుతాయి బళ్ళు ఓడలవుతాయంటే ఇదేనేమో!" తనలో తను గొణుకొన్నాడు.
(రైతుల ఆత్మహత్యలను, మరింకెవరినైనాకాని కించపరిచే ఉద్దేశము ఏమాత్రం లేదు. కేవలం ఈనాడులో వొచ్చిన వార్తతో కలిగిన ఆలోచన-http://www.eenadu.net/story.asp?qry1=3&reccount=28)
వెదవ- క్లాస్ రూం జోకు
చాలాసేపటికి ఎప్పుడూ మొహమాటపడే రవి లేచి నిల్చొన్నాడు
టీచర్: నువ్వెందుకు వెదవ్వనుకొంటున్నావో చెప్పు?
రవి: నేను కాదు టీచర్, ఆ ప్రశ్న అడిగినప్పటినుంచి మీరే నిల్చొనుంటే బాగుండదని ఎదో మీకు తోడుగా...
భారత్ వెలుగుతొందా?
సుబ్బు: nothing much...what 'bout you?
రాజు: బోడి నాలుగేళ్ళు చైనాలో ఉండి ఎదవింగ్లీషొకటి.తిన్నగా తెలుగులో మాట్లాడు. ఇంక నయం ఏ USAనో, UKనో వెళ్ళుంటే తెలుగుని కూడా సినిమా హీరోయిన్లలా వచ్చి రానట్లు కులుకుతూ మాట్లాడేవాడివేమో!
సుబ్బు: సారీరా మామా! చైనావోళ్ళమీద ఎమైనా కొంచెం చలాయించాలంటే ఇదొక్కటే ఆయుధం. ఇంకెందులోనూ వాళ్ళతో సరితూగలేము.
రాజు: అదేంట్రా? "India shining" అని ఆ రోజుల్లో NDA ప్రభుత్వం ఆర్భాటంగా ప్రచారం చేసింది. అంతే కాదు మన దేశం ప్రగతి పధంలో దూసుకుపోతుందనడానికి ఎన్నో ఋజువులూ చూపింది- పెరిగిన GDP, ఉరకలేస్తున్న share market, వందల బిలియన్లలో విదేశీ మారక నిలువలు ఇలా ఇంకెన్నో! భారతదేశం ఒక ఆర్థిక, రాజకీయ, సైనిక శక్తిగా ప్రపంచంలో తన ప్రాభల్యాన్ని పెంచుకొనే రోజు ఎంతో దూరంలో లేదు అని ఎందరో మేధావులు వక్కానించి చెబుతున్నారు. చైనాతో దీటుగా పరుగు తీస్తున్నాం. చైనా కమ్యూనిస్టు దేశమవడం వల్ల మున్ముందు మనకే ఎక్కువవకాశాలున్నట్లు చెబుతున్నారు. నువ్వేంట్రా మనం వాళ్ళతో సాటిరామంటున్నావ్?
సుబ్బు: నువ్వన్నవి నిజాలే కాని పూర్తిగా కాదు. అభివృద్ది ఉంది కాని ఢంకా భజాయించినంత కాదు. అలాగే చైనాతో పోటి సంగతి దేవుడెరుగు, వారు సాధించిన సాధిస్తున్న అభివృద్దిలో నాలుగోవంతు కూడా లేదు. మన ఆర్థిక విశ్లేషకులందరు (economic pundits) సరిగానే విశ్లేషిస్తున్నారంటే పొరబాటు. "అంతా బావుంది" అదే "feel good factor" అన్నప్పుడే మనం అర్థం చేసుకోవాలి- విశ్లేషించువాడు రాజకీయవేత్త, కేవలం అది తెలిపెడివాడు మాత్రమే ఈ ఆర్థిక విశ్లేషకుడు. ఇలా అని అందరినీ blame చెయ్యట్లేదు.అంతా బావుంది అనేవారు ప్రభుత్వ రంగాల్లోనుండి ప్రైవేటు రంగాలవరకు అన్నీట్లో పేరుకుపోయిన అవినీతి, high inflation, infirm infrastructure, బలహీనమైన చట్టాలు,మనుషుల మధ్య తరగని అగాదంలా పెరిగిపోతున్న ఆర్థిక స్థితిగతులు ఇవ్వన్నీ పరిగణలోకి తీసుకోరు.ఇంకొన్నాళ్ళైతే "గరీబి హటావో" కాదు "గరీబొంకొ హటావో" అని నినాదం పుట్టుకొచ్చినా పుట్టుకురావొచ్చు.
రాజు: గరీబి అంటే గుర్తొచ్చింది. నువ్వన్నట్లు భారతదేశం కాదు రా, భారతదేశాలు అనాలి- ఒకటి "భారత్ వెలుగుతోంది" అనే దేశం, ఇంకొకటి-ఈ వెలుగు నినాదం పుట్టిన ఏడాదే ఉన్న పరిస్థితులు- 12.5 లక్షల ముక్కుపచ్చలారని సంవత్సరం వయసులోపు పిల్లలు నిండు నూరేళ్ళూ ముగించారు, 5 కోట్లమంది పిల్లలు బడి మానేసారు, సుమారు సగం మంది భావి భారత పౌరులు పౌష్టికాహారలోపం ఉన్నవారే- అని తేలిపే ఆకలి,నిస్పృహ,నిరాశల భారతావని.
సుబ్బు: కాని స్వతంత్రంలో కుతంత్రం ఏమిటంటే, ప్రచారం వెలిగిపోయే భారత దేశానికి, గ్రహచారం పేద భారత దేశానికి.
రాజు: దీనికి పరిష్కారమెలా రా?
సుబ్బు:సమస్యకి పరిష్కారం ఎమంత కష్టతరమైంది కాదు.ఒక ఇంగ్లీష్ వాక్యంతో సుళువు గా చెబుతా!"the problem should be addressed at the grassroots",grassroots అంటే literalగా grassrootsయే- అట్టడుగు స్థాయి సమస్యలు పరిష్కరించాలి.అంటే పేదల కొరకు ప్రభుత్వాలు ప్రవేశపెట్టే ప్రతి ప్రణాళిక వారికి 100శాతం చేరేటట్లు చూడాలి. దీనికి కావల్సింది fancy captions కాదు, చిత్తశుద్ధి! సంస్కృతి గురించి గొప్పలు చెప్పడం కాదు, ఎదుటి మనిషికి చేయూతనిచ్చే సంస్కారాన్ని అలవర్చుకోవాలి.
రాజు: ఇంగ్లీషులో చెప్పినా బాగా చెప్పావురా!
Tuesday, February 06, 2007
అనుభూతి
చూరు క్రిందకు చేరిన పిల్లల కోడి
మరణం
చదరంగపు గడులనుంచి తీసివేయబడ్డాక
పట్టు
గడ్డిపరక చివరన వాలేందుకు ఒక తుమ్మెద నిర్విరామ ప్రయత్నం
తుఫానుకి ముందు
కొండ అంచున ఒంటరి వృక్షం
శీతాకాలం
రాత్రి కురిసిన మంచు నా అద్దపు కిటికీపై చేరి
చెదరిన కలలు
ఎండాకాలంలోని గడ్డిపరకల్లా
Monday, February 05, 2007
చురకలు-చురకత్తులు
అంతే వేగంగా డిఫారెస్టేషన్
మరెందుకుండదు స్టార్వేషన్?
----------------------
కొందరి రాతలు,కోతలు ఘనం
చేతలు శూన్యం!
----------------------
ఆవేశానికన్నా
ఆలోచన మిన్న!
----------------------
ఆశించావా అశాంతి!
త్యజించావా శాంతి!!
చాలనుకొన్నావా మనఃశ్శాంతి!!!
-----------------------
కొందరు వెండితెరపై, వేదికలపై హీరోలు
నిజ జీవితాల్లో జీరోలు
-----------------------
రేపు రేపు అంటూ వాయిదా వేసావా
చివరకు ఏ ఫయిదా ఉండదు
------------------------
జీవితం ఒక పరుగుపందెం!
ఫస్టొచ్చావా లేదా అనేది ముఖ్యంకాదు
నీ శక్తియుక్తులన్నీ పెట్టి
పరుగు తుదముట్టించావో లేదో ముఖ్యం!
-------------------------
చుక్కల్లే లక్షంగా సాగు
కనీసం నింగిన నిలుస్తావు!
------------------------
చేతగానివాడికి సవాలక్ష కారణాలు
చేసుకుపోయేవాడికి ఒకే ఒక్క కారణం
------------------------
చెప్పేదాన్ని పాటించడంకంటే
పాటించేదాన్ని చెప్పు!
------------------------
నాలుక రొండచుల ఖడ్గమంటిది
నివురుగప్పిన నిప్పులాంటిది
నిర్లక్ష్యంగా వినియోగించకు
-----------------------
నీలో సత్తా వుంది
నీదొక రోజొస్తుంది
నమ్మకమనే విత్తనాన్ని
నిరాశనే తెగులుతో
పాడుచేసుకోకు
నిరీక్షణ నీరుపోసి
పట్టుదల ఎరువుతో
నిత్యం కృషిచేయి
నీలో సత్తా వుంది
నీదొక రోజొస్తుంది!
---------------------
Saturday, February 03, 2007
జ్ఞాపకం
(కొంచం సరళంగా)
Friday, February 02, 2007
ఆలకాపరి
భారమైన రేయి!
యాడనుంచో వొచ్చింది చల్లని పిల్ల తెమ్మెర
కారు మబ్బులు కమ్మునని
సాయంత్రం
వానజల్లు
సౌరభాల సొంపులు ఇంపైన రంగులు
విప్పారిన అందంతో నిత్యం నిలవాలనుకొంది
నీటి చుక్కల దాటికి నేల రాలిన పువ్వొకటి
నీ నవ్వు
అనంతమైన ఆలోచనలతో నేను...
Monday, January 29, 2007
కలవరం
ఏడెనిమిదేళ్ళక్రితం టీనేజి శ్రీధర్ వేరు ఇప్పటి శ్రీధర్ వేరు. డిగ్రీ చదివేరోజుల్లో శ్రీధర్ అంటే ఎందరికో క్రేజ్ ఉండేది. చదువులో, ఆటపాటల్లోనే కాదు గొడవల్లోను ముందుండేవాడు.
కెమిస్ట్రీ లెక్చరర్ సస్పెండ్ అవడానికి, తన సీనియర్ ఒకడు కాలేజ్ విడిచి వెళ్ళడానికి కారణం శ్రీధరే. ఇంకా ఎందరికో కొరకరాని కొయ్యలా ఉండేవాడు. డబ్బులు తీసుకొని ల్యాబ్ ఎగ్జాంస్ పాస్ చేస్తున్నాడని కెమిస్ట్రీ లెక్చరర్ని రెడ్హ్యాండెడ్గా పట్టించాడు, తన సీనియర్ ఒకడు ర్యాగింగ్ చేస్తున్నాడని రిపోర్ట్ చేసి వాడ్ని సస్పెండ్ చేయించాడు…దానికి ఇగో దెబ్బతిని వాడు కాలేజే మానేసి శ్రీధర్ అంతుచూస్తానని ముక్కుపగలగొట్టించుకొని బ్రతుకుజీవుడా అనుకొంటూ పారిపోయాడు. కాలేజిలోనే కాదు ఊర్లోను అంతే. ఒకసారి దిగాలుగా కూర్చున్న అమ్మని అడిగాడు ‘ఏంటి సంగతి?’ అని. “నీకెందుకురా? గమ్మున చదువుకో, లేపోతే నీ పని చూసుకో. అన్నీ వివరాలు కావాలి.” అని కసురుకున్న అమ్మకి విసుగుపుట్టి విషయంచెప్పేవరకు అడుగుతూనేవున్నాడు. చివరికి చెప్పింది ఆఫీస్లో నాన్నని కొందరు విసిగిస్తున్నారని. ఎవరో కాంట్రాక్టర్ ఫైల్ మీద సంతకం పెట్టమని లంచమిచ్చి బెదిరిస్తూ వొత్తిడి తెస్తున్నారట. తోటి ఉద్యోగస్తులు కూడా సంతకం పెట్టొచ్చుకదా, నువ్వేం లంచమడగట్లేదు వాడే ఇష్టపూర్వకంగా ఇస్తానంటుంటే సత్యహరిశ్చంద్రుడిలా ఈ చాదస్తమేంటి రాజారావ్ అని ఆకాంట్రాక్టర్కే వత్తాసు పలుకుతున్నారట.ఏంచెయ్యాలో పాలుపోవట్లేదు, వేరే సెక్షన్కి మారడానికి నాన్న ప్రయత్నిస్తున్నారు అని చెప్పింది.శ్రీధర్ అంతావిని ఏం మాట్లాడకుండా వెళ్ళిపోయాడు.
ఆ మరుసటి రోజు ఆఫీస్నుండొస్తున్న రాజారావ్ గడపలో కాలు పెట్టకముందే మొఖం చాటంత చేసుకొని భార్య సరోజతో,”ఆ కాంట్రాక్టరు ఈ రోజు నా దగ్గరకొచ్చి క్షమాపణ కోరాడు.నువ్వు కూడ అప్పుడప్పుడు ఏంటండీ మరి చాదస్తం అని దెప్పిపొడిచేదానివి, నిజాయితీగా ఉంటే ఎప్పటికైనా సమస్యలను అధిగమిస్తాము. అంతే కాదు ఆ కాంట్రాక్టరి కొడుకు హైదరాబాదులోనే చదువుతున్నాడట.ఏమైనా సమస్యుంటే మన శ్రీధర్ సహాయం తీసుకోవొచ్చా అని అడిగాడు.మంచితనంతో ఎవరినైనా మార్చవొచ్చు.మొన్నటివరకు బెదిరించిన కాంట్రాక్టర్ని చూడు నేడు తప్పు తెలుసుకోవడమే కాదు తన కొడుక్కోసం మన సహాయం కూడా కోరుతున్నాడు…” అని ఏకబిగిన లెక్చరిస్తున్న రాజారావ్ మాటల్లో కాంట్రాక్టర్ కొడుక్కి శ్రీధర్ సహయం కావాలన్న మాట సరోజనాకర్షించింది.
ఈలవేసుకొంటూ రాజారావ్ స్నానానికెళ్ళాక సరోజ కొడుకు శ్రీధర్తో,”ఆ కాంట్రాక్టర్ కొడుకునేంచేసావ్? వాడుకాని నాన్నతో నీ పేరు చెప్పుంటే ఈ రోజు మనింట్లో ఇంకో సత్యాగ్రహం జరిగుండేది” అని అంది.”అమ్మా! నేనిక్కడే వున్నాకదా! ఆ కాంట్రాక్టర్ కొడుకు వాడి సీనియర్లతో గొడవపడ్డాడట. అందులో ఒకడు డిప్యూటీ కమీషనర్ కొడుకు, ఇంకొకడు ఎంపి మనవడు.యాదృచ్చికంగా వాళ్ళిద్దరూ నా స్నేహితులు. ఇక కాలేజిలో కంటిన్యూ అవ్వాలంటే వాళ్ళతో రాజీపడాల్సిందే. ఇది తెలిసి కాంట్రాక్టర్ నాకు ఫోన్ చేసాడు, నేను వాళ్ళకి సర్దిచెప్పాను. మాటల్లో మాటగా నాన్నని విసిగించొద్దని చెప్పాను.ఇందులో తప్పేముంది?” అని సమాధానమిచ్చాడు శ్రీధర్. “ప్రతిదానికి భలే తెలివిగా, నీ తప్పేమీలేదన్నట్లు సమాధానం చెప్పి నోరు మూయిస్తావురా నువ్వు. ఈ తెలివితేటలు మంచి దారిలో పెట్టు” అని సరోజ చెప్పగానే, ” the cruel kindness of a doctor’s knife saved the poor man’ life!” అనే oxymoranic expression గుర్తుతెచ్చుకొని, “పొట్టలు చీల్చే కౄరమైన కత్తి కూడా ఒక డాక్టర్ చేతిలోపడితే ప్రాణాలు కాపాడుతుందమ్మా! నా నైజం అంతే! నువ్వేం దిగులుపడకు” అని సంజాయిషీ నుండి ఉపదేశపు లెవెల్లో వివరిస్తున్న శ్రీధర్ని, “ఇక చాల్లేరా సకల కళా పోషకా, నీతో వాదించడం కష్టం” అని వ్యంగ్యంగా అంటున్నా సరోజ మనసులో కొడుకుని చూసి మురిసిపోయింది.అయినా మళ్ళింకెప్పుడూ ఇలా బెదిరింపులు, రాజకీయాలు చెయ్యొద్దని కొడుకుని హెచ్చరించింది.
ఇలా శ్రీధర్ గురించి చెప్పుకొంటూపోతే ఎన్నో విషయాలున్నాయి- సకల కళా పోషకుడు, బహుముఖ ప్రజ్ఞాశాలి,చిరు, డాన్,తోపు,అన్న, బాసు ఇలా నానా రకాల టైటిల్సు అందుకొన్నాడు.
ఎన్ని కళలున్నా అమ్మాయిల విషయంలో మాత్రం శ్రీధర్ జీరో. తను 8వ తరగతిలో ఉన్నపుడు ఒకమ్మాయిని ఇష్టపడ్డాడు.యూనివర్సిటీలో స్నేహితులతో ఏ బర్త్డే పార్టీకో, కాలేజ్డేకో మందుకొట్టినప్పుడు వాళ్ళకు తన లవ్ స్టోరీ చెప్పేవాడు.ఆ అమ్మాయితో హైస్కూల్లో ఉన్నపుడు శ్రీధర్ మూడు సార్లు మాట్లాడాడట.చివరిసారిగా 10th క్లాస్లో తను స్లాం బుక్ ఇచ్చేటప్పుడు చేతులొణికి పెన్ను కింద పడేస్తే ఆ అమ్మాయి గలగల నవ్వుతూ “ఏంటి అమ్మాయిల్తో ఎప్పుడూ మాట్లాడలేదా? నేనేమీ భూతాన్ని కాదు.స్లాం బుక్ ఇప్పుడు వ్రాయలేకపోతే సాయంత్రం స్కూల్ అయిపోయాక వ్రాసివ్వండి” అంటూ అదే చెరగని నవ్వుతో వెళ్ళిపోయింది.ఆమెను చివరిసారిగా చూసింది 10th క్లాస్ ఫేర్వెల్ పార్టీలో!ఆ రోజు తను గులాబీ రంగు చీరెలో దేవ కన్యలా మెరిసిపోతూ అదే చెరగని నవ్వుతో చేసిన మాయ ఇంకా తనపై పనిచేస్తూనేవున్నాయి, తన జ్ఞాపకాలు గుండెలో గూడుకట్టుకొని అలానే నిలిచిపోయాయి, తన ప్రేమను చెప్పే ధైర్యంలేక, తెలిసీ తెలియని ఆ వయసులో తన మనసుదోచిన వన్నెలాడి ఊసులని వెలలేని వజ్రాలుగా మనసుపొరల్లో దాచుకొన్నాడు. ఒకరోజు కాలేజ్ canteenలో కూర్చొని స్నేహితులతో మాట్లాడుతున్న శ్రీధర్ ఎదురుగా నిలిచిన ఒక అమ్మాయిని చూసి అవాక్కయ్యాడు. అది గమనించిన స్నేహితుడొకడు, ‘అన్న మనసు దోచిన కన్నె పిట్టరో’ అని అనగానే, శ్రీధర్ నవ్వుతున్న ఆ పిల్లను చూసి ఎప్పుడో చూసిన అదే నవ్వు, నను మాయచేసిన మంత్ర ముగ్ధ మందహాసం….తన మనసు దోచిన మగువ తనో కాదో తెలుసుకోమని వాళ్ళతో చెప్పాడు.అందమైన అమ్మాయిల చిట్టా మెయిన్టైన్చేసే సీనుగాడు చిట్టా విప్పాడు- పేరు సునయన, 2nd year electronics, ఊరు ఒంగోలు,1st year ఎక్కడో చదివాక కాలేజ్ transferలో ఇక్కడ చేరింది. క్లాస్లో చాలా calm. ఇప్పటికే ఒక నలుగురైదుగురు ఆషిక్లు వెంటపడుతున్నారు.అమ్మాయి చాలా స్ట్రిక్ట్. ఒకడి చెంప పగలడం చూసి ఇంకొకడు already డ్రాప్ అయ్యాడు. కానీ ఫైనల్ ఇయర్ చదువుతున్న సురేష్ అనేవాడు మాత్రం ఎలాగైనా నిన్నే పెళ్ళి చేసుకొంటా అని బెదిరిస్తూ వెంటపడుతున్నాడు. Unfortunately ఊరవతల స్మశానంలా ఉండే electronics డిపార్ట్మెంట్ అవడంవల్ల ఆర్నెల్లైనా అన్న మనసు దోచిన ఈ అందం బయటపడలేదు.అన్న గ్రీన్ సిగ్నలిస్తే సురేష్ కాదు వాడి బాబు కూడ ఒప్పుకొంటాడు. సీనుగాడు excitementపై తను స్కూల్లో చూసిన అమ్మాయికాదు ఈ సునయన అని నీళ్ళు చల్లాడు శ్రీధర్. అయినా వాడు,”బాసు ఎప్పుడో చిన్నపుడు చూసిన అమ్మాయి మళ్ళీ దక్కటం దేవుడెరుగు కనపడటమే గగనం. అట్లాంటిది ఆ పైవాడే నీ బాధనర్థం చేసుకొని అచ్చు వొదినమ్మలాంటి ఇంకొ అమ్మాయిని నీ కోసం పంపాడు. ఈసారి మిస్ అవ్వకు బాసు!”
అని గీతోపదేశం చేసాడు.శ్రీధర్ ఏమీ మాట్లాడలేదు- మౌనం అర్థాంగీకారమన్నట్లుగా!సునయన శ్రీధర్ల మధ్య స్నేహమేర్పడటానికి ఎన్నో రోజులు పట్టలేదు. ఎప్పుడూ ముభావంగా ఉండే శ్రీధర్ తను ఇష్టపడే ఆ నవ్వుకోసం కష్టపడి జోకులు, చలోక్తులతో సునయనను నవ్వించేవాడు.శ్రీధర్తో చెట్టాపట్టాలేసుకొని తిరుగుతుంటే సురేష్ లాంటి వాళ్ళ పీడ కూడా సునయనను వొదిలిపోయింది.రోజులు గడిచే కొద్దీ శ్రీధర్ తను సునయనను కాదు గాని ఆమె నవ్వును ప్రేమిస్తున్నాడని అర్థంచేసుకొన్నాడు. సునయన కూడ శ్రీధర్తో ఎప్పుడూ హద్దుమీరి ప్రవర్తించలేదు.కాలేజ్ చివరిరోజు అందరూ ఆసక్తిగా ఎదురుచూసారు- శ్రీధర్ సునయనలు పెళ్ళి ప్రకటన చేస్తారేమొనని! కాని అటువంటిదేమీ జరుగలేదు.సునయన శ్రీధర్తో, “సారీ! నేనసలు మిమ్మల్ని ప్రేమించడానికి మీతో స్నేహం చేయలేదు. మీగురించి విని నా వెంట పడుతున్న ఆకతాయిల అల్లరి భరించలేక వాళ్ళకు బుద్ధి చెప్పాలంటే మీలాంటి బాయ్ఫ్రెండ్ ఉంటే మంచిదనుకొని మిమ్మల్ని ప్రేమించినట్లు నటిద్దామనుకొన్నాను, అయినా మీరు మంచి స్నేహితులయ్యారు.మీరు నన్ను ప్రేమించట్లేదని గ్రహించి హమ్మయ్యా అనుకొన్నాను.మీ ఫ్రెండ్ మీ లవ్ స్టోరీ చెప్పాడు. నేనచ్చు ఆ అమ్మాయిలానే వుంటానని….” అని మాట్లాడుతుంటే శ్రీధర్ అన్నాడు,” నువ్వు కాదు తల్లీ! నీ నవ్వు! నేను నీ నవ్వుని ప్రేమించాను నిన్ను కాదు! ఇంకొకరిని ప్రేమించడం నా వల్ల కాదేమో!” “అయినా ఎప్పుడో చిన్నప్పుడు చూసిన అమ్మాయి కోసం మీరిలా నిరీక్షించడం అవివేకం మంచమ్మాయిని చూసి పెళ్ళి చేసుకొండి” అని ఒక ఉచిత సలహా ఇచ్చిన సునయినను, “అయితే నిన్నే చేసుకొంటా రా” అని అసహనంగా అన్న శ్రీధర్ మాటలకి సునయన నోరుమూసుకొని వెళ్ళిపోయింది.
కాలేజ్ అయిపోవడం శ్రీధర్ సునయనల స్టోరీకి తెరపడటం ఒకేసారి జరిగిపోయాయి!
MS చేయడానికి డల్లాస్ వొచ్చిన శ్రీధర్కి మొదటి రోజే అనుకోని షాక్! “హేయ్! శ్రీధర్! absolutely unbelievable! ఇది కలా నిజమా…” అంటూ చేతులు చాచి full excitement తో శ్రీధర్ని కౌగలించుకొంది ఆ స్కూల్ పిల్ల! శ్రీధరింకా షాక్నుండి కోలుకోలేదు…”మ..మ…మహాలక్ష్మీ! నువ్విక్కడ?” అని మాటలురాక తడబడుతున్న శ్రీధర్ని చూసి అదే గమ్మత్తైన నవ్వుతో,”ఏంటి? నువ్వే MS చెయ్యాలా? మేము చేయకూడదా? నీ చేతులింకా వొణుకుతున్నాయా అమ్మాయిల్తో మాట్లాడేటప్పుడు? చేతులేమో కాని మాటలైతే తడబడుతున్నాయి! ఆ సీన్ ఇంకా మరిచిపోలేదు శ్రీధర్…పెద్ద angry young man లా ఫోజు, అమ్మాయిని చూడగానే తడబాటు….” అంటున్న మహాలక్ష్మిని చూస్తూ, “నేనూ నిన్ను మరిచిపోలేదు మహాలక్ష్మీ! तुम ने एक मुस्कुराहट से ज्यादु कर्के मुझे पागल बना के गायब होगयि (తూనేతో ఏక్ ముస్కురాహట్సె జ్యాదు కర్కె ముఝె పాగల్ బనాకె గాయబ్ హోగయి)…” అని మనసులో అనుకొన్నాడు.”నేనిక్కడికి వొచ్చేముందు మీ ఇంటికి వెళ్ళాను.నా 10th క్లాస్ సర్టిఫికేట్ పోతే తిరిగి అప్లై చేయడానికి మన స్కూల్ కి వెళ్ళాల్సొచ్చింది.ఎందుకో నువ్వు గుర్తొచ్చి నవ్వొచ్చింది.నువ్వేంచేస్తున్నావో, ఎలావున్నావో చూడాలని ఒక thrilling idea వొచ్చింది. స్కూల్ నుండి అడ్రస్ తీసుకొని మీ ఇంటికి వెళ్తే చెప్పారు నువ్వు America వెళ్ళే ప్రయత్నాల్లో వున్నావని. నీ ఫోన్ నంబర్ తీసుకొన్నాను. మా ఊరెళ్ళాక రింగ్ చేస్తే ఎప్పుడూ switched off అనే వొస్తుంది. మీ ఇంటి నంబర్ తీసుకోవడం మరిచిపోయా! నిన్ను contact చేయలేకపోయినందుకు చాలా disappoint అయ్యాను” అని గలగలా చెబుతున్న మహాలక్ష్మి మాటలు నోరెళ్ళబెట్టి చూస్తున్న శ్రీధర్కేమీ వినపడలేదు….అయినా అనేసాడు యాధృచ్చికంగా..నన్నెందుకు కాంటాక్ట్ చెయ్యాలనుకొన్నావ్ అని.”బహుశా నిన్ను ప్రేమిస్తున్నానేమో శ్రీధర్! అవును! మనం చివరిసారి కలిసిన ఆ సీన్- స్లాం బుక్ వ్రాయమంటే చేతులొణుకుతూ పెన్ను కింద పడేసినప్పుడు నీ మొహంలో tension, తొందర, ఆ అమాయకపు భావాలు తలచుకొన్నప్పుడెల్లా నవ్వొస్తుంది, నువ్విప్పుడెలావున్నావో చూడాలనిపించేది. కాంటాక్ట్ చెయ్యాలనుకొన్నా కుదరని పరిస్థితి. అంతే కాక చూపులతోనే చంపేసేలా వుండే నీ సీరియస్ ఫేస్ గుర్తొచ్చి ధైర్యం చాలేది కాదు. ఏదేమైనా మనం కలిశాము..” అని అంటున్న మహాలక్ష్మితో ఇక ఎన్నడూ విడిపోవద్దు అన్నాడు శ్రీధర్! “అబ్బో మాటలు బాగానే నేర్చావే, ఈ 2 years మనం ఒకరినొకరం అర్థం చేసుకోవొచ్చు శ్రీధర్! నువ్వంటే నాకిష్టం. అందులో ఎటువంటి అనుమానంలేదు. మన చదువయిపోయేవరకు మనమిలానే ప్రేమ పక్షుల్లా వుందాం. ఒకరినొకరు అర్థంచేసుకొని పెళ్ళిచేసుకొంటే ఏ సమస్యా ఉండదు, ఏమంటావ్?” అంటూ నవ్వింది మహాలక్ష్మి.
సరే అన్నట్లు తలూపాడు శ్రీధర్! రెండేళ్ళు ఇట్టే గడిచిపోయాయి.ఒక రోజు శ్రీధర్తో,”కాలేజ్లో ఎవరైనా అమ్మాయి నిన్నాకట్టుకోలేదా? I mean నువ్వెవరినైనా ప్రేమించడం గాని జరిగిందా?” అన్న మహాలక్ష్మి ప్రశ్నకు,” అబ్బే కాలేజ్లో కూడా నేను సీరియస్గానే వుండేవాడిని. అప్పుడప్పుడు ఫ్రెండ్స్తో మందుకొట్టడం, సినిమాలు,షికారులు ఇదే లోకం” అంటూ సునయన గురించి చెప్పడం అంత అవసరంలేదు అనుకొన్నాడు శ్రీధర్.”నేనూ మా బావతో సినిమాలు షికార్లకి వెళ్ళేదాన్ని. మాఇంట్లో వాళ్ళు బావే నా మొగుడు అని ఎప్పుడో నిర్ణయించేసారు. మొదట్లో నాకతన్ని చూస్తే చిరాకేసేది.కాని పాపం చాలా మంచివాడు.బావంటే నాకిష్టమే కాని నేనెప్పుడూ అలాంటి దృష్టితో ఆయన్ని చూడలేదు. ఒక మంచి స్నేహితుడిలా ఫీలయ్యాను. అదే బావతో చెప్పాను.వెంటనే బావ కూడా నా కిష్టమైన వాడ్ని పెళ్ళి చేసుకోమని చెప్పాడు. He is a very good friend of mine indeed!” అంది మహాలక్ష్మి. ఇలా యవల చేల్లో కూర్చొని గతాలు అవగతం చేసుకొన్నారొకరికొకరు. శ్రీధర్-మహాలక్ష్మిల పెళ్ళి నిరాడంబరంగా జరిగింది.సంతోషంగా సాగుతున్న కాపురంలో సుడిగాలి తుఫానులా ఒకనాడు సునయన తలుపు తట్టింది.
ఆఫీస్ నుండి ఇంటికొచ్చిన శ్రీధర్ డ్రాయింగ్రూంలో నవ్వుతూ తుళ్ళుతూ కబుర్లు చెప్పుకొంటున్న సునయనా మహాలక్ష్మిలను చూసి అవాక్కయ్యాడు. “శ్రీధర్! ఇది సునయన! మా బాబాయ్ కూతురు. పరీక్షలుండటం వల్ల మన పెళ్ళికి రాలేదు. మన పెళ్ళైన ఏడాదికిగాని దీనికి తీరిక కుదరలేదు” అంటూ పరిచయం చేస్తుంటే సునయన ఏమీ తెలియనట్లే,”బావగారూ! బాగున్నారా?” అంటూ షేక్ హ్యాండ్ ఇచ్చింది.ఆనాటి నుండి మొదలయ్యాయి శ్రీధర్కి పీడకలలు!-”ప్రియా! నన్ను విడిచి ఎందుకు వెళ్ళిపోయావు? ఒంటరితనపు చీకటి మంటల్లో మగ్గి మగ్గి మరణానికై నిరీక్షిస్తున్నా. గతం గుర్తుచేసుకొని గుండెపగిలేలా రోదిస్తున్నాను! అవని అంచులు దాటి అంబరమే హద్దుగా కన్నీరు కాలువలై పారగ, తప్పుచేసిన ఆ ఒక్క క్షణం కాలగమనంలో కలిసిపోకుండా నా దరిచేరితే సవరించుకోవాలని అసాధ్యమని తెలిసి కూడా అనునిత్యం ఎదురుచూస్తున్నాను, ఎదురుచూస్తున్నాను, ఎదురుచూస్తున్నాను…”అని గొణుగుతున్న శ్రీధర్ మహాలక్ష్మి కుదుపుకి ఉలిక్కిపడి దిగ్గున నిదురలేచాడు! “ఏంటి శ్రీధర్? ఈ మధ్య చాలా టెన్షన్లో వున్నట్లున్నావు? ఆఫీస్లో ఏమైనా వత్తిడా? ఎందుకు నా దగ్గర దాస్తావు?” అని అడిగిన మహాలక్ష్మితో,” ప్లీజ్ మహీ! నీకో విషయం చెప్పలేదు. చెబితే నువ్వెక్కడ నన్ను పెళ్ళిచేసుకోవేమో అని. నాకు సునయన ముందే తెలుసు. కాలేజ్లో ఇద్దరం కలిసి తిరిగాము. అందరూ మేము ప్రేమించుకొంటున్నామని అనుకొనేవారు కాని అది నిజం కాదు. సునయన నీ కజిన్ అని తెలిసి, తనని మనింట్లో చూసినప్పటినుండి నాకు ఒకటే టెన్షన్, నువ్వెక్కడ నన్ను విడిచి వెళతావేమోనని! సునయనతో తిరిగినందుకు కాదు, నీకు అసలు విషయం చెప్పనందుకు నేను నలిగిపోతున్నాను. క్షమించు” అన్నాడు.అంతా విన్న మహాలక్ష్మి, సునయనలు ఒక్కసారిగా గొల్లున నవ్వారు.”బావా! కాలేజ్లో మకుటంలేని మహరాజంటే ఏమో అనుకొన్నాను. ఇంత సెన్సిటివా? అక్కకు అంతా తెలుసు ” అని అంటున్న సునయనను వారించి బయటకి పంపింది మహాలక్ష్మి…”ప్రేమ సర్వ దోషములను కప్పును. ప్రేమ ఇచ్చుటయేగాని ఆశించుట ఎరుగదు” అని బైబిల్లోనుంచి,ఇంకా నాకు తెలియని ఎన్నో పుస్తకాల్లోనుంచి, అన్నిటికీ మించి నీ మంచితనం,నా పట్ల నీకున్న అంతులేని ప్రేమనుంచి ఎంతో తెలిపావు శ్రీధర్! అలాంటిది ఈ చిన్న విషయం చెపితే నిన్నెలా వొదిలేస్తాననుకొన్నావ్? నీకు తెలివితేటలతోపాటు వెలక్కాయంత వెఱ్ఱి కూడా వుందనుకొంటా!” అంటూ శ్రీధర్ని అక్కున చేర్చుకొని కౌగలించుకొంది మహాలక్ష్మి…నవ్వుతున్నా ఆ కలువ కళ్ళలో పలుచని నీటిపొర…తన మొగుడు తననెంతో ప్రేమిస్తున్నాడని గర్వంతో అనుకొంటా!
తొలి ప్రచురణ "పొద్దు" లో http://poddu.net/?cat=12&paged=2
Sunday, January 21, 2007
పుష్ప విలాపం
కానీ... మాలాగే విభిన్నవర్ణాల వాడు
నా భాష మిన్నంటే మా సంస్కృతికి లేదు సాటని
my cell phone snap