ఆమనికై ఎదురు చూసే కోయిల,
ఐదు ఋతువులు ఆగలేనని ముందే కూయునా?
నెలరాజుకై నిరీక్షించే కలువ,
ఆమవాస్యాంతం వరకు వేగలేనని విరియునా?
వసంతమును మరచి కోయిల కూసినా
వెన్నెలను కాదని కలువలు విచ్చినా
నీ తోడుకై నేను యుగయుగాలు వేచియుంటా!
నీ మౌనమే నా శ్వాసగా అనుక్షణం ఎదురుచూస్తా!
1 comment:
చాలా బాగుంది
Post a Comment