వర్షం

ఉరిమే మేఘం నన్నరచి పిలువగ
చల్లని పవనం నీ రాకను తెలుపగ
ఝుమ్మని తుమ్మెద రివ్వున ఎగురగ
పిల్లలు అల్లరిగా వీధిన గెంతగ

నింగే నేలను వలువగ కలువగ
వీలుకాక వ్యధతో యదలో విలపించగ
జలజల కురిసే నీరే వర్షం కాగా
మిన్నే మన్నును సలీలంతో సంసర్గించగ

చిటపట చినుకులు నేలను తాకగ
తన్మయత్వంతో తనువే ఊగగ
విరహపు మనసులో అలజడి రేగగ
చెలి అందెల రవళే జ్ఞప్తికి రాగా

కుండపోతతో వెలుగే కందగ
దూరపు క్షితిజం దెగ్గర కాగా
మెరిసె మెరుపులు తలపులు చెరుపగ
తడిసిన తనువే తమకం చెందగ.....

ఒక్కసారిగా జోరు వర్షం వెలిసింది
పిల్లల అల్లరి మరుక్షణం సద్దుమణిగింది
కళ్ళు తెరువగ కమ్మని వీక్షణం కలిగింది
ఎదలో రూపం ఎదురుగ నాకై నిలిచింది

వర్షం వెళ్లిపోయింది విరహం తీరిపోయింది
చెలి చెంత చేరింది జీవితం కురిసే జల్లైయ్యింది