తొలి చూపుల చిరు జల్లుకు
వెన్నెల మంటలు రేగేనె
నీ క్షణిక చూపుల శరాలు
యద గదిని తొలచేలె
వెనువెంటనే నీ జంటను కాక్షించితిని
నీ నగవుల సెగలలో
నే స్వాంతన పొందగ
నా కలల కౌగిలిలో
నువ్వు చెంతన చేరగ
కలిగిన వింత భావం ప్రణయమని
నీ కొరకై నా తపన
చింత చిగురింతై విరియగ
నీ రూపం నను వీడక
వింత పులకింతై పుష్పించగ
విరిసిన వలపు పుష్పం ప్రేమని
నా స్వప్నం నిత్య సత్యమని
నిను చేరగ నలు దిక్కులు వెదకితిని
నా డెందపు రవములను
విందువేమోనని అరుదెంచితిని
దవళ కాంతుల దివ్య సుందరి దరి చేరెదనని...
3 comments:
ప్రతి పాదంలోను, ప్రతి పదంలోను కవిత్వాన్ని విరబూయించారు. (తొలి చూపు ప్రేమను నేను నమ్మననుకోండి, అది వేరే విషయం.) మీ కవిత మాత్రం అద్భుతం! ఐతే "నిజ సత్యమని" అన్నారేమిటి? ఆమ్రేడితమైపోలేదా?
స్వప్నం కాదు నిజమని,అందులో చూసిన సుందరి ఊహ కాదు సత్యమని చెప్దామనుకొన్నాను కాని సరిగా కుదరలేదనుకొంటా..."నిజ సత్యం" బదులు "నిత్య సత్యం" అని మారుస్తే నేననుకొన్న భావం పలుకకపోయినా confusion తొలగిపోతుందనుకొంటా.
aaveasa puurita kavitalu raastaaru.bhaava kavitalu raastaaru.remdimtiloa miiku eadi raayadam istam.
Post a Comment