Thursday, November 09, 2006

కడలి-కన్య

కడలి అందం పడతి చందం
ఊరకుండి ఉల్లసించును
ఉప్పొంగి ఉరికించును
ఇంతిసైతం సంద్రవైనం

వెన్నెలాటకు ఒళ్ళంతా కన్నులై
అలల తెరలతో అందమంతా ఒలకబోసె
విరహవేటుకు రేరాణిని చేరగ
ఆరాటంతో అలలహస్తాలతో ఉవ్వెత్తున ఎగసిపడె

వెండిమంటల వింత వెలుగులకు
కన్య కన్నులు కలువ కాంతులన్ విరజిమ్మె
తన ఒంటరితాపం జంటను కోరగ
కునుకే రాక అసహనంతో కోడెనాగై కస్సుమనె

కడలి అందం పడతి చందం
ఊరకుండి ఉల్లసించును
ఉప్పొంగి ఉరికించును
ఇంతిసైతం సంద్రవైనం

4 comments:

రాధిక said...

caalaa baagundandi polika.ilaa neneppaiki raastano?

రానారె said...

కవిత - ప్రసిద్ధ కవిది ఐతే తప్ప- చదివే ఓపిక,
చదివినా దానిగొప్పతనం గ్రహించే శక్తి నాకు తక్కువ.
అతాంటి నాకు కొత్తూరివారి ఈ కవిత నచ్చింది.

తెలు'గోడు' unique speck said...

@ radhika and Ramanadha Reddy-thank you for your precious comments

అభిసారిక said...

చాలా బాగుంది:)