ఒక వెన్నెల రాత్రి

అంబరవీధిలో సందడి చేయగ పరుగులిడే చంద్రుని తొందర చూసి చుక్కల్లో ఒక చుక్క చేసేదిలేక బిక్కు బిక్కుమంటూ ఈర్షతో కొసరు విరిగి తోకచుక్కలా నేలరాలి వింతకాతులు విరజిమ్మగ, ఆ కొన్ని క్షణాలు రేరాణి లావణ్య ముగ్ధతనుండి ఎందరి దృష్టో మరల్చిన చుక్కను చూసి గర్వంతో మిక్కిలిగా తళుక్కులీనెను కొన్ని చుక్కలు!
ఇంతలో వెన్నెల వలపులో తడిసి ముద్దైన కలువ కమనీయంగా విప్పారి కనులవిందు చేయగ, కుల్లుతో కృష్ణ వర్ణపు మేఘం శశిపుష్పాల ప్రేమభాషకు అడ్డొచ్చె!
అది చూసి మలయమారుతం మండిపడి రివ్వున వీచి మాసిన మబ్బును ముందుకు తరుమగ సంబరంతో అంబరంలో అడ్డుతొలగి తేటగ నవ్వెను చంద్రుడు!
నెలరాజు నవ్వుల వెలుగులో వృక్షపు తరులు పరవశంతో మెల్లగ ఊగగ, వాటి వెన్నెల నీడల గుసగుసలు మసగ చీకటుల మత్తు భలే గమ్మత్తని మనసుకు తెలిపెను!
సంతసంలో వింతగ నవ్వుతూ కలల తీరమున పరవశంలో తేలి ఆడుతూ కలువను కాంచగ కోరిన చంద్రుడు చెంతన కనబడే నన్నాశ్చర్యంలో ముంచుటకు!
అచ్చెరువొందిన నాతో సద్దుగ నిద్దురపోతున్న ఏరు వయ్యారంగా వలయపు విసురుతో, కలువ నెలరాజుల విరహపు వలపును మైమరిపించుటకు తన తేటదనంలో చంద్రుని ప్రతిబింబిచితినని కమ్మని కబురు వివరించెను!

NEWSPAPER EXTRACTS

The following newspaper extracts, headlines, etc. are written in such a way that there is an extra unexpected meaning to the one that was intended- often with amusing results!


1. The death of the Prime Minister was the turning point in his life.

2. FOR SALE: a baby's high chair that can be made into a table, pushchair, potty, rocking horse, vacuum cleaner, fur coat and Elvis Presley CD.

3. The bride was wearing an old lace gown that fell to the floor as she walked down the aisle.

4. Migraines strike twice as many women as do men.

5. MILKDRINKERS ARE TURNING TO POWDER

6. Two cars were reported stolen by the Surrey police yesterday.

7. The patient was referred to a psychiatrist with severe emotional problem.

8. A 30 year-old Copenhagen man was found murdered by his parents in his home last night.

9. KICKING BABY CONSIDERED TO BE HEALTHY

10. That summer I finally got my leg operated on. What a relief! It had been hanging over my head for years.

11. An oil spill was first reported to the Coast Guard by a man who saw oil covered rocks walking along the shore.

12. He ran outside and chased the burglar with a baseball bat in his underwear.

13. Delightful country cottage, 2 bedrooms, large lounge, kitchen, bathroom, coloured suite, toilet 5 miles away from CBD Auckland.

14. Unemployed man seeks work. Completely honest and trustworthy, will take anything.

15. LENIN's BODY MOVED

16. 1929 Rolls-Royce hearse for sale. Original body.

17. I have just heard that we do have film of the astronaut's breakfast, which should be comingup shortly.

18. She has visited the cemetery where her husband was burried on a number of occasions.

19. NEWYORK BAN ON BOXING AFTER DEATH

20. TOILETS OUT OF ORDER, please use platforms 7-8.

శిశిరాంతం

ఫాల్గుణుడు పలాయనం చిత్తగించగ...
చైత్రుడు చెంగు చెంగున ఏతెంచగ...
జరిగెనే ఎన్నెన్నో చిత్ర విచిత్రాలు
మైమరపించే మధుర వీక్షణాలు!

ఉదయకాలపు ఉచ్చ్వాసల నీరెండ ఆవిరి నీడలు
చలికి ఒళ్ళు జల్లుమని నిక్కబొడుచుకునే రోమాలు
పచ్చగడ్డి నేలపై వెండి వెలుగుల వింత కాంతులు
చిగురుటాకు చివరల్లో వ్రేలాడే చిన్ని భూగోళాలు
ప్రతి పూత నాదేనని కోయిలమ్మ కమ్మని కూతలు
మకరందపు విందులుచేయగ త్వరపడే తుమ్మెదలు....

ఫాల్గుణుడు పలాయనం చిత్తగించగ...
చైత్రుడు చెంగు చెంగున ఏతెంచగ...
జరిగెనే ఎన్నెన్నో చిత్ర విచిత్రాలు
మైమరపించే మధుర వీక్షణాలు!

BRILLIANT WAYS GIRLS TURN GUYS DOWN!!

HE: I'm a photographer I've been looking for a face like yours!
SHE: I'm a plastic surgeon. I've been looking for a face like yours!!

HE: May I have the pleasure of this dance?
SHE: No, I'd like to have some pleasure too!!!

HE: How did you get to be so beautiful?
SHE: I must have been given your share!!!

HE: Will you come out with me this Saturday?
SHE: Sorry! I'm having a headache this weekend!!!

HE: Go on, don't be shy. Ask me out!
SHE: Okay, get out!!!

HE: I think I could make you very happy
SHE: Why? Are you leaving?

HE: What would you say if I asked u to marry me?
SHE: Nothing. I can't talk and laugh at the same time!!!

HE: Can I have your name?
SHE: Why, don't you already have one?

HE: Shall we go and see a film?
SHE: I've already seen it!!!

HE: Do you think it was fate that brought us together?
SHE: Nah, it was plain bad luck!!!

HE: Where have you been all my life?
SHE: Hiding from you.

HE: Haven't I seen you someplace before?
SHE: Yes, thats why I don't go there anymore.

HE: Is this seat empty?
SHE: Yes, and this one will be if you sit down.

(email source)

8 CORPORATE LESSONS

Corporate Lesson 1

A man is getting into the shower just as his wife is finishing up her shower when the doorbell rings. The wife quickly wraps herself in a towel and runs downstairs. When she opens the door, there stands Bob, the next door neighbor. Before she says a word, Bob says, "I'll give you $800 to drop that towel." After thinking for a moment, the woman drops her towel and stands naked in front of Bob. After a few seconds, Bob hands her $800 dollars and leaves. The woman wraps back up in the towel and goes back upstairs. When she gets to the bathroom, her husband asks, "Who was that?" "It was Bob the next door neighbor," she replies. "Great!" the husband says, Did he say anything about the $800 he owes me?"

Moral of the story: - If you share critical information pertaining to credit and risk with your shareholders in time, you may be in a position to prevent avoidable exposure.

---------------------------------------------------------
Corporate Lesson 2

A priest offered a lift to a Nun. She got in and crossed her legs, forcing her gown to reveal a leg.The priest nearly had an accident. After controlling the car, he stealthily slid his hand up her leg. The nun said, "Father, remember Psalm 129?" The priest removed his hand. But,changing gears, he let his hand slide up her leg again. The nun once again said, "Father, remember Psalm 129?" The priest apologized "Sorry sister but the flesh is weak." Arriving at the convent, the nun went on her way. On his arrival at the church, the priest rushed to look up Psalm 129. It said, "Go forth and seek, further up, you will find glory."

Moral of the story: - If you are not well informed in your job, you might miss a great opportunity.

----------------------------------------------------------
Corporate Lesson 3

A sales rep and a administration clerk, and the manager are walking to lunch when they find an antique oil lamp. They rub it and a Genie comes out. The Genie says, "I'll give each of you just one wish." "Me first! Me first!" says the admin. clerk. "I want to be in the Bahamas, driving a speedboat, without a care in the world." Poof! She's gone. "Me next! Me next!" says the sales rep. "I want to be in Hawaii, relaxing on the beach with my personal masseuse, an endless supply of Pina Coladas and the love of my life." Poof! He's gone. "OK, you're up," the Genie says to the manager. The manager says, "I want those two back in the office after lunch."

Moral of the story: - Always let your boss have the first say.

-------------------------------------------------------
Corporate Lesson 4

A crow was sitting on a tree, doing nothing all day. A rabbit asked him, "Can I also sit like you and do nothing all day long?" The crow answered: - "Sure, why not." So, the rabbit sat on the ground below the crow, and rested. A fox jumped on the rabbit and ate it.

Moral of the story: - To be sitting and doing nothing, you must be sitting very high up.

-------------------------------------------------------
Corporate Lesson 5

A turkey was chatting with a bull. "I would love to be able to get to the top of that tree," sighed the turkey, but I haven't got the energy." "Well, why don't you nibble on my droppings?"replied the bull. "They're packed with nutrients." The turkey pecked at a lump of dung and found that it gave him enough strength to reach the lowest branch of the tree. The next day, after eating some more dung, he reached the second branch. Finally after a fourth night, there he was proudly perched at the top of the tree. Soon he was spotted by a farmer, who shot the turkey out of the tree.

Moral of the story: - Bullshit might get you to the top, but it won't keep you there.

---------------------------------------------------------------------

Corporate Lesson 6

A little bird was flying south for the winter. It was so cold the bird froze
and fell to the ground in a large field. While it was lying there, a cow came by and dropped some dung on it. As the frozen bird lay there in the pile of cow dung, it began to realize how warm it was. The dung was actually thawing him out! He lay there all warm and happy, and soon began to sing for joy. A passing cat heard the bird singing and came to investigate.
Following the sound, the cat discovered the bird under the pile of cow
dung, and promptly dug him out and ate him.

Moral of the story:
1) Not everyone who shits on you is your enemy.
2) Not everyone who gets you out of shit is your friend
3) And when you’re in deep shit, it’s best to keep your mouth shut!

---------------------------------------------------------------------

Corporate lesson 7

There were these 4 guys, a Russian, a German, an American and a French, who found this small genie bottle.
When they rubbed the bottle, a genie appeared. Thankful that the 4 guys had released him out of the bottle, he said, "Next to you all are 4 swimming pools, I will give each of you a wish. When you run towards the pool and jump, you shout what you want the pool of water to become, and your wish will come true."

The French wanted to start first. He ran towards the pool, jumped and shouted WINE". The pool immediately changed into a pool of wine. The Frenchman was so happy swimming and drinking from the pool.

Next is the Ru ssian's turn, he did the same and shouted, "VODKA" and immersed himself into a pool of vodka.

The German was next and he jumped and shouted, "BEER". He was so contented with His beer pool.

The last is the American. He was running towards the pool when suddenly he steps on a banana peel. He slipped towards the pool and shouted, "SHIT........."

Moral of the story: Mind your language, you never know what it will Land you in.

-----------------------------------------------------------

Corporate lesson 8

Usually the shop-floor staff of the company play football.
The middle-level managers are more interested in tennis.
The top management usually has a preference for golf.

Finding: As you go up the corporate ladder, the balls reduce in size.
------------------------------------------------------------

(forwarded email)

సిపాయి చిన్నోడు

"యుద్దం ముగిసిందట.చిన్నోడు ఇంకో నాలుగైదు రోజుల్లో ఇంటికి రావొచ్చు.నీ ఏడుపాపి టివి కవరు కిందున్న ఆ పేపరు ముక్కిలా ఇవ్వు, కోమటి కొట్టుకెళ్ళి ఆ నంబరుకి ఫోన్ చేసొత్తాను.ఈ రోజు చిన్నోడితో తప్పకుండా మాట్లాడ్తా.నిన్న సందె కాడ పద్దు పరుగు పరుగునొచ్చి ఊరటిచ్చే కబురు చెప్పింది, ముగ్గురు చనిపోయారట పాపం, తెలుగోడెవ్వడు లేడులే, ఇంకొ నలుగురికి గాయాలయ్యాయట..." అని రాజయ్య చెప్పడం ముగించేలోపే పద్దు గుమ్మంలో నుంచొని, "నేనూ మీతో వస్తా మావయ్యా! బావతో నేనొక ముక్క మాటాడతా", అని దీనంగా అడిగింది.వొద్దు అని వారిద్దామనుకొంటూనే సరే అన్నాడు రాజయ్య, కొడుకు తిరిగొస్తున్న సంతోషం ఇక ఉండబట్టలేకేమో.

రాజయ్యకి పెళ్ళైనప్పుడు సరిగ్గా పదిహేడేళ్ళు, జయమ్మకి పదిహేనెళ్ళని గురుతు. వాళ్ళమ్మమ్మ అన్న మాటలు ఇంకా మరిచిపోలేదు రాజయ్య, "పిల్లకి పదిహేనేళ్ళొచ్చినై! పెళ్ళి సేయాలన్న గ్యానంలేదేట్రా తాగుబోతు సచ్చినోడా. నా కూతురిని దిగమింగినవ్, ఇప్పుడు దీని బతుకూ ఆగం చేత్తవేంటి. జయమ్మీడు పిల్లలు సంకన చంటోళ్ళతో తిరుగుతన్రు", అని ముసల్ది ఆగకుండ అంటుంటే, తాగుబోతోడు కసిరిండు, పిల్లను చూడ్డానికి పెళ్ళొల్లొత్తన్రు ఈ రోజని. పెళ్ళొలం వొచ్చేసినం కూడా అంటూ గుమ్మంలో కాళ్ళు కడుక్కొంటూ అన్నాడు రాజయ్య తండ్రి.తాగుబోతోడికి తెలియకుండానే పెళ్ళి జరిగిపోయింది.తాగుబోతైనా బరువు బాధ్యత మరువలేదన్న గర్వంతో,ముసల్దాని అంతులేని తిట్లకి ముకుతాడేసాడన్న ఎకసెక్కపు పొగరుతో, కూతురు పెళ్ళి చేస్తున్న సంబరంలో తప్ప తాగి పందిట్లోనే సోయిలేక కూలబడ్డాడు తాగుబోతోడు. అయినా వాడ్ని ఎవరేమనలేదు. జయమ్మ అణకువ చూసి మొగపెళ్ళోళ్ళూ గమ్మునుండి పెళ్ళి ముగించి పిల్లను తీసుకుపోయారు. యేడాది తిరిగేలోపు చిన్నోడు పుట్టాడు. ఆ తర్వాత ఇద్దరు పుట్టినా, ఒకతి పొత్తిళ్ళలోనే పయనం ముగించింది. ఇంకొకడు పద్నాలుగేళ్ళప్పుడు ఈతకనిపోయి అనంతలోకాలు చేరుకొన్నాడు.రాజయ్య దంపతులకి చిన్నోడే సర్వస్వం అయ్యాడు. మొదటోడు చివరోడు, ముసళ్ళోల్లైతే ముందు ముందు మెతుకులు పెట్టేటోడూ, మొత్తం ముగిసాక మన్నులో కలిపేటోడు అన్నీ చిన్నోడే అయినాడు..

"తల్లికి తన పిల్లలందరూ సమానమే" అన్నారుకాని తండ్రికనలేదుగా అన్నట్లు ఇంకొకడున్నప్పుడు కూడా ఎందుకో రాజయ్యకి చిన్నోడి మీదే గురుండేది.అందరితో కలిసి అల్లరి చేసినా, ఆటపాటల్లో చురుగ్గా వున్నా, అప్పుడప్పుడు ఇంటి మీదకి గొడవలు తెచ్చినా చిన్నోడి మీద రాజయ్యకి ఏదో ఒక అర్థంకాని మర్మ నమ్మకం, వాడి తీరే వేరు అనుకొనేవాడు.

"మావయ్యా! యేంటి ఆలోచిస్తున్నారు? చిన్నోడి గురించా?" అని పద్దు అడిగిన ప్రశ్నకి ఉలిక్కిపడి తేరుకొన్నాడు రాజయ్య."అవును తల్లీ,వాడు పట్టిందే పట్టు...వొద్దని ఎంత మొత్తుకొన్నా మిలటరీకే పోతా అన్నాడు. పట్టుదలతో సాధించిండు. ఇలాంటి గొడవలైనప్పుడు భయమేస్తది కాని చిన్నోడి నిర్నయేనికి నలుగురిలో కాకపొయినా మీ అత్త ముందు మీసం మెలేత్తాను".అవును మీ అయ్య సర్కారు నౌక్రి ఉన్నోడితో పెళ్ళి చేస్తా అన్నా కూడా నువ్వు చేసుకొంటే మా సిపాయి చిన్నోడ్నే చేసుకొంటా అని ఎందుకు తెగేసి చెప్పినవ్?" "మావయ్యా! బావ అలాంటిలాంటి సిపాయి కాదు, వాళ్ళ బెటాలియన్ కి కమాండర్! అంటే ఒక గుంపుకి నాయకుడన్నమాట.ఊరోళ్ళనుకొన్నట్లు బావ చదువు వూరికే వ్యర్థం కాలేదు, ఆ చదువుని బట్టి బావ తెగువని బట్టి కమాండర్ అయ్యాడు.యుద్ధానికి ముందు ఎన్ని వ్యూహాలు పన్నినా, ఒకసారి కదన రంగంలోకి కాలు దువ్వాక బావ ఇచ్చే అదేశాలతోనే వాళ్ళ గుంపు పోరాడుతుంది. ఇంక....." అని పద్దు ఎదో చెప్పబోతుంటే, "మాకే తెలియదు, ఇవ్వన్నీ నీకెట్ల తెలుసమ్మా?" అని నవ్వి నవ్వనట్లనిపించే చిన్న గర్వపు నవ్వుతో అడిగాడు రాజయ్య."పొయినసారొచ్చినప్పుడు బావ చెప్పాడు. ఇంకా ఇంటర్మీడియెట్ తో ఆగిన నా చదువు మళ్ళీ మొదలెట్టి డిగ్రీ చేయాలన్నాడు. అప్పుడే పెళ్ళి చేసుకొందాం అన్నాడు" అంది పద్దు. "ఒహో! అందుకేనా మీ అయ్యతో పట్నం పోతా అని ఒకటే గొడవ. చిన్నోడు నా సంటిదానికి ఎదో మందు పెట్టిండు. అది పట్నంపోయి సదువుతా అని మొండిగూకుంది అని తాడిచెట్టు కింద పొద్దుగుంకే దాకా మీ అయ్య సాంబడు వొచ్చిపోయే ప్రతి పనిలేన్నాకొడుకుతో పలికిండట మొన్న" అని చెబుతున్న రాజయ్యకి "ఊ"కొడుతూనే ఆలోచనల్లో మునిగిపొయింది పద్దు.

"సదివెలగబెట్టింది సాలుగాని మంచి పిలగాడ్ని చూసిన! గవర్నమెంట్లో వుజ్జోగం, నిన్ను సూడ్డానికి ఎడ్లొచ్చేఏళొత్తన్రు.చిన్నోడి సంగతి మరిసి గమ్మునొప్పేసుకో!అయినా నీకిదేంపిచ్చే! వాడెప్పుడు సత్తడో తెలవదు. వాడ్వి మనువాడ్తనంటవ్" అన్న సాంబడి మాటలకి సివంగిలా ఎగసిపడి,"చావనైనా చస్తగాని బావనే చేసుకొంట. అయినా అయ్యా! నువ్వు చెప్పిన పిలగాడికి 30 ఏళ్ళు, నాకింకా 18 ఏళ్ళే కదా. అన్యాయమనిపించడంలె నీకు?" అన్న పద్దుకి, "నాకు తెలవని నాయన్నాయాలు ఉన్నాయె? నీతులు సెబుతన్నవ్? మంచోడ్ని ఎతికి తెస్తే ఎదురు సెప్తవ్..." అని ఖయ్యిమటూ బదులిచ్చిండు సాంబడు. ఎన్నరిచినా పద్దు పట్టువీడలేదు.చూపులకి పిలగాడొచ్చేవరకు మౌనంగా ఉంది.ఇంటికొచ్చిన పెళ్ళోళ్ళు ఇంకా సర్దుకొని కూర్చోక ముందే మంచినీళ్ళందిస్తూ పెళ్ళికొడుకు కళ్ళలోకి సూటిగ చూసి చెప్పేసింది నువ్వు నాకు ససేమిరా ఇష్టంలేదని, ఎడ్లమెడల్లో కట్టిన గంటల చప్పుడు సద్దుమణగక ముందే వొచ్చినోళ్ళొచ్చినట్లే తిరుగుదారి పట్టిన్రు సణుగుకొంటూ.సాంబడు చేసేదిలేక బట్టతలమీద చేతులు పెట్టుకొని గోడకానుకొని అట్లే కూలబడ్డడు.పద్దు బిర బిర మంటూ గుమ్మంలోకి చేరి పొక్కిళ్ళ వాకిలిని సుతారంగా ఊడుస్తూ చిన్నోడి గురించి ఆలోచిస్తుంది కాబోలు, ఇంత జరిగినా మొఖంలో నవ్వు!

చెరువు గట్టు మీద సడీచప్పుడులేకుండా అరటి తోటల్లో జరిగొడ్డులా సర్రున పాకుతూ, నడినెత్తి మీద మండుతున్న సూర్యుడ్ని లెక్క చేయకుండా, ఆకులెండిన కుంకుండు చెట్టు చాటుకి చేరే చిన్నొడ్ని పొలంచివరనున్న పాకలోనుండి తదేకంగా చూసేది పద్దు. వాడు గుట్టనానుకొని ఉన్న చెరువు గుంటల్లో నీళ్ళు తాగడానికొచ్చే దుప్పులని చూడ్డానికి ఎన్ని గంటలైనా ఉండేవాడు కాని, పద్దుకి చిరాకు పుట్టి రొండు మూడు సార్లు ఇంటికిపోయొచ్చేది.అయినా పద్దు చిన్నొడికోసం తిరిగొచ్చి ఎదురుచూసేది, దుప్పులని చూసిన చిన్నోడు పరుగు పరుగునొచ్చి పద్దుకి చెప్పెది వినడానికి కాదు గాని వాటిని చూసిన ఆనందంలో వెలుగుతున్న చిన్నోడి కళ్ళని,అన్ని గంటలు ఎండలో నక్కినా తాజాగావున్న వాడి మొఖాన్ని చూడ్డానికి!

నాట్లప్పుడు వరిచేల గట్లెమ్మటి ఇద్దరు తిరిగుతూ చిన్నోడు తాటాకుల ఉచ్చులతో చాకచక్యంగా గట్ల రంద్రాల్లోనుంచి పట్టే ఎండ్రకాయలూ,పొలం పాడుచేసే పిట్టల్ని గురితప్పకుండా కొట్టే చిన్నోడి ఏకాగ్రత, పొలాన్ని రక్షించడానికి పిట్టల్ని చంపే వాడి నిర్దయా...ఇవ్వన్నీ అందరుచేసినా పద్దుకి చిన్నోడు చేస్తుంటే వింతగా వుండేవి, బహుశా వాడికి పట్టుదల, తప్పని గురి, ఏకాగ్రత, సహనంవంటి గుణాలు ఇతరులని మించి వున్నందుకేమో! చిన్నోడితో తిరిగి తిరిగి తనకు తెలియకుండానే వాడిదయిపొయింది పద్దు. చిన్నోడి మాటలకి, వాడు ఎలాగైనా మిలటరీకి పోతానంటే ఎప్పుడూ అడ్డుచెప్పలేదు పద్దు, భయంలేక కాదు, వాడిమీదున్న కొండంత విశ్వామిచ్చిన ధైర్యంతో!

"ముందు నువ్వు మాట్లాడ్తవా నేను మాట్లాడ్నా?" అన్న రాజయ్య మాటలకు ఉలిక్కిపడి గతంలోనుంచి గవిని కొచ్చామని గ్రహించింది పద్దు.జవాబు చెప్పేలొపే రాజయ్య నంబరుకలిపి "హలో, మాచిన్నోడు, అదేనయ్య శ్రీనివాసున్నాడా?" అని వాకబు చేయడం మొదలెట్టాడు.అటునుంచి రాజేష్ అనే వ్యక్తి,"ఓ! మీరు తెలుగువారా! నా పేరు రాజేష్. నేను శీనన్న, అదే మీ చిన్నోడి బెటాలియనే!బోర్డర్లో యుద్ధం భీకరంగా జరిగింది.చిన్నోడి తెలివితేటలవల్ల గెలిచాం.నేను, ఇంకో పంజాబోడు గాయపడితే గుండ్ల వర్షం కురుస్తున్నా చిన్నోడు మెరుపులా ముందుకొచ్చి, ఒకరిని బుజానెసుకొని, ఇంకొకడ్ని ఈడ్చుకొని గబాల్న బంకర్లోకి దూకి మమ్మల్ని కాపాడారు. అందరం క్షేమం...చిన్నోడు కూడా!", "సరే సరే, చిన్నోడికియ్యరా ఫోను" అని ఉండబట్టలేక వెలుగుతున్న అసహనపు మొఖంతో అరుస్తున్న రాజయ్యని చూసి చిన్నోడు క్షేమమే అని గ్రహించి గట్టిగా ఏడుస్తూ నవ్వాలనిపించింది పద్దుకి!"ఒక నిముషం లైన్ లో ఉండండి, అదిగో శ్రీనివాస్(చిన్నోడు) సారొస్తున్నారు" అని బదులిచ్చాడు రాజేష్.రాజయ్య ఫోన్ అలాగే చేతిలో పట్టుకొని కోమటి కొట్టు పైకప్పు లేచేలా, గవిని కూడలిలో జనం చెవులు దద్ధరిల్లేలా,"ఏరా! ఎవడైనా మీ కొడుకుల్ని ఎక్కడో కాశ్మీరుకి యుద్ధానికి పంపార్రా? యెప్పుడు నా ఇల్లు, నా పిల్లలు, నా పొలం, నా పెళ్ళం....ఇదే గోలగాని దెసానికి ఏమన్న సేవ చేద్దాం అన్న ఎధవొక్కడులేడు. నా చిన్నోడ్ని చూడండి! శత్రువుల గుండెలు చీల్చి, తోటోల్లని బుజానేసుకొని పాణాలని లెక్కజేయక రక్షించిండు.." అని విజయ గర్వంతో ఆరుస్తున్న రాజయ్యకి సంతోషంతో కంట తడి పుట్టించాయి అవతల మాటలు,"నాయనా! బాగున్నావా? అమ్మ దిగులు తీరిందని చెప్పు.నేను నా స్నేహితుడొకడు ఇంకో రెండ్రోజుల్లో ఇంటికొస్తం. పాపం యుద్ధంలో వాడి కాలుకి తూటా తగిలి విషమెక్కింది, అందువల్ల కాలు తీసేసారు. వాడికెవరు లేరు, నాతోపాటు రమ్మన్నాను, నేను వాడిని మనతోపాటే జీవితాంతం ఉండమని చెప్పాను, సరిగే చేసాను కదా నాయనా నేను?"అన్న చిన్నోడితో,"జీవితాంతం చక్రాల కుర్సిలో వుండేటోడ్ని ఎలా చూసుకొంటామ్రా? మేము ముసలోళ్ళం అవుతున్నాం, మీ అమ్మ నాకే సాకిరి చేయలేక చస్తంది ఇంక ఆ అవిటోడి బరువెట్ట మోసేది? పద్దు కూడా నీ కోసం కల్లలో వెయ్యొత్తులేసుకొని ఎదురుచూస్తంది. మీ పెళ్ళైతే వాడు మీకూ భారమే. అయినా పభుత్వం చూసుకొంటది కదా అలాంటోల్లని. వాడికి దైర్యంజెప్పి, చేయాల్సిన లెక్కలన్నీ చేసి నువ్వు రా" అంటూ రాజయ్య పద్దుకి ఫోన్ ఇచ్చాడు. అంతా విన్న పద్దు,"బావా! ఇన్నాళ్ళు నీకోసం అందరినీ ఎదిరించి పిచ్చిదానిలా ఎదురుచూసాను, ఇప్పుడు నీతో పాటు ఇంకొక అవిటి వ్యక్తి జీవితాంతం మనతో ఉంటాడంటే ఎందుకో మనసుకి కష్టంగా వుంది. అతను మనతో ఉండకపొయినా ఎవరులేరనే లోటులేకుండా క్రమంతప్పకుండా కలుస్తూవుందాం, అత్తయ్యనడిగినా ఇదే మాటంటుంది. అయినా నేను మాటవరుసకనట్లేదు. నిజంగానే మనం నీ స్నేహితుడ్ని మనింటివాడిగే చూసుకొందాం, కాని మనతో ఎప్పటికీ ఉంచుకోవడం కష్టం కదా బావా! నువ్వే ఆలోచించు!" అంది. "సరే! మీ ఇష్టం" అంటూ అవతల ఫోన్ పెట్టేసాడు చిన్నోడు.

రొండ్రోజుల్లో ఇంటికి రాబోతున్న చిన్నోడ్ని తలచుకొని నిస్తేజంగావున్న జయమ్మకి ప్రాణాలు లేచొచ్చాయి, ఇల్లలికి, తోరణాలు కట్టి, పందిరి గడ్డి మార్చి సంబరంగావున్న రాజయ్య కుటుంబాన్ని చూస్తే పండగ వాతావరణంలావుంది ఊరి జనానికి.చిన్నోడి తెగువ గురించి కోడి కూయక ముందే లేచి పనులకిపోయేవాళ్ళకి మళ్ళీ మళ్ళీ చెబుతున్న రాజయ్యకి త్వరగా మిలటరీ హాస్పటల్ కి బయలుదేరమని కబురొచ్చింది. ఉన్నపలాన రాజయ్య, జయమ్మ, పద్దు ముగ్గురు బయలుదేరారు. హాస్పటల్ చేరిన వారిని నేరుగా శవాలగదికి తోడుకొనిపోయాడు ఒకాయన. ఆ మూడో నంబరు మంచం మీదున్నది మీ కొడుకేనా చూడండి అని అతడనగానే రాజయ్య మొఖంలో నెత్తుటిచుక్కలేక పాలిపోయింది. కప్పున్న తెల్లటి దుప్పటి లేపి చూసిన రాజయ్య గుండె పగిలింది, నిర్జీవంగా నవ్వుతూ ఒంటికాలుతో నిద్రిస్తున్న చిన్నోడు...జయమ్మ కూలబడిపోయింది, పద్దు దిక్కులు పిక్కుటిల్లేలా ఏడుస్తుంటే చెప్పాడు మిలటరీ ఆఫీసర్," మీవాడు యుద్ధభూమిలో శత్రువులని చీల్చి చండాడాడు, తోటివారిని ప్రాణాలకి తెగించి రక్షిస్తుండగా తొడకి తూటా తగిలింది, కాలు తీసేయ్యాల్సొచ్చింది. దురదుష్టవశాత్తు నిన్న రాత్రి హాస్పటల్ మూడో అంతస్తునుండి అదుపుతప్పి కిందపడి మరణించాడు"..అదుపుతప్పింది సిపాయి చిన్నోడు కాదు, మనుషుల రూపంలో వున్న మృగాల్లాంటి తమ స్వార్థపూరిత మనసులని అనుకొన్నాడు రాజయ్య! పద్దు ఏడుపాగిపొయింది, జయమ్మ స్పృహలోకొచ్చింది!

("A Soldier Comes Home" అనే ఇంగ్లీష్ కథ ఆధారంగా)

మగువ మత్తు

వెన్నెలే విస్తుబోయె వన్నెల వెలుగులన్ జూడగ
వేకువే వేగిరపడె వనిత వగలన్ వీక్షించగ

హంస నడకలు నిలిచిపోయె కన్య కదలిక కాంచగ
కోయిల కంఠం పాడదాయె మగువ మాటలాడగ

మేని గంధపు మత్తుకి మల్లె వాసన మాసెగా
నీదు నీడ తాకగ ఏటి కలువలు విచ్చెగా

అందమంతా కూడగా నీవు రూపం దాల్చెగా
అన్ని లోకముల వెదకగా మరో మగువ లేదుగా

పరుగున వచ్చితి ఆలసింపక మనసు నిన్ను కోరగా
నమ్మలేకపోతిని నీ జంటగ నన్ను నీవు పిలువగా

ఎదురు చూపె బెదురు చూపాయె మీ అన్న బయటకు రాగా
అల్లరిచేయకు మా చెల్లెని అంటూ నా పాలిట యముడే ఆయెగా!

సరసమే సంకటమాయెనని పరుగులు నే తీయగ

ఈ తుంటరి ఇక ఆమె వెంటపడడని అందరూ అనుకొంటిరిగా!

కడలి-కన్య

కడలి అందం పడతి చందం

ఊరకుండి ఉల్లసించును

ఉప్పొంగి ఉరికించును

ఇంతిసైతం సంద్రవైనం

వెన్నెలాటకు ఒళ్ళంతా కన్నులై

అలల తెరలతో అందమంతా ఒలకబోసె

విరహవేటుకు రేరాణిని చేరగ

ఆరాటంతో అలలహస్తాలతో ఉవ్వెత్తున ఎగసిపడె

వెండిమంటల వింత వెలుగులకు

కన్య కన్నులు కలువ కాంతులన్ విరజిమ్మె

తన ఒంటరితాపం జంటను కోరగ

కునుకే రాక అసహనంతో కోడెనాగై కస్సుమనె

కడలి అందం పడతి చందం

ఊరకుండి ఉల్లసించును

ఉప్పొంగి ఉరికించును

ఇంతిసైతం సంద్రవైనం

వరదలొస్తే...

ఎవడి గోళ వాడిది. వరదల పుణ్యమా అని దండుకొనే దళారులు...రాజకీయ ఎత్తుగడల రాబందులు...ఏదో కొంత చేజిక్కించుకొనే బలమైన బాధితులు... కొందరికి ప్రమాదం విషాదమైతే, ఇంకొందరికి ప్రమాదం ప్రసాదంలాంటిది. వరదలైనా, వార్ లైన వ్యత్యాసమొక్కటే...బాధితుల సంఖ్య, బలిసినోల్ల సంఖ్య...ఇదంతా ఏదో రాయాలని కాదు, రాయడానికి నాకిష్టం కూడా లేదు...ఒక్కటి మాత్రం నిజం నా జీవిత కాలంలో ఒక్క యదవనాకొడుక్కైనా బుద్ధి చెప్తాను, అది గాందిగిరితో కాని గాడ్సేగిరితో కాని...పని చేయలేని చేయించలేని పనికిరాని మాటలు కావొద్దు మన మాటలు!

(" నీటి బొట్టు పెరిగిపోతె సంద్రమే!" అనే "చదువరి" గారి వ్యాసామందించిన ప్రేరణతో... http://chaduvari.blogspot.com/2006/11/blog-post_04.html)

తరాల అంతరాలు

"ఏంటి దిగాలుగా కూర్చున్నావ్? అంతా సవ్యంగానే వుంది కదా? ఒకడేమో అమెరికాలో, ఇంకొకడు ఇంగ్లాండ్ లో, కూతురు గవర్నమెంట్ ఆఫిసర్, అల్లుడు మంచి హోదా వున్నోడే... ఎటువంటి వేధింపులూ లేవు. ఇంకెందుకయ్యా దిగులు?" అందరనే మాటే తన అంతరాత్మ కూడా పదే పదే చెబుతుంటే వెంకటయ్యకి ఏం చెయ్యాలో అర్థం కాలేదు. నట్టింట్లో చక్రాల కుర్చీ కిర్రు కిర్రు శబ్దం ఆగిపొయింది, కాని వెంకటయ్య ఆలోచనలు అంతులేకుండా సాగుతున్నాయి. "పదుగురాడు మాట పాడియై ధరజెల్లు" అన్న మాట ప్రతిసారి నిజం కాదేమో అనిపిస్తుంది వెంకటయ్య ముఖం చూస్తుంటే.

రిటైర్మెంట్ అయ్యాక పిల్లలతో ఎక్కువ సమయం గడపొచ్చనుకొన్న వెంకటయ్యకి నిరాశే ఎదురయ్యింది. వెంకటయ్యకి డబ్బు కొరత లేదు. అవసరంలేకపోయినా పుత్రుల పుణ్యమా అని విదేశాలనుండి డబ్బొస్తూనే వుంటుంది . వద్దంటే పిల్లల మనసు నొచ్చుకొంటుందని వొచ్చిన డబ్బు వొచ్చినట్లే పిల్లల పేరు మీదే జమ చేస్తుంటాడు. వెంకటయ్య దంపతులకి ఆయనకొచ్చే పెన్షన్ డబ్బులే అవసరాలకి మించి వస్తుంది. ధాన్యం, కాయగూరలన్ని వెంకటయ్య తండ్రి పుణ్యమా అని తన వాటా పొలన్నుండి వస్తాయి.

వెంకటయ్య స్నేహితుడు శ్రీనివాసరావు కూడా చివరికి అదే మాట,"ఏంట్రా నీ చాదస్తం? నువ్వు వాళ్ళదెగ్గరికి వెళ్ళి ఉండమంటే వారం తిరక్కుండ ఇంటిదారి పట్టావు. ఏడాదికి లేక కనీసం రొండేళ్ళకి ఒక్కసారైనా రావాలని పట్టుబడతావ్. పనిభారంతో వాళ్ళెంత బిజీగా ఉంటారో నీకు తెలుసు. అందుకే వాళ్ళకి వీలునప్పుడే వస్తామన్నారు. అందులో తప్పేముంది?" ఆయనకేంటి పిల్లలు బాగా సెటిలయ్యారు, ఏ చీకూచింతా లేదు అనే ఊరివారి మాటలు అసూయతోనో, మంచితనంగానో లేక తన బాధ తెలిసి ఎగతాళిగానో అర్థంకాదు, అర్థంచేసుకొనే స్థితిలో కూడా లేడు. శ్రీనివాసరావు మాటలకి ఒక కృత్రిమ నవ్వు నవ్వి, కళ్ళజోడు సరిచేసుకొంటూ ఇంటెనక దారిగుండా కోత ముగిసి ఎండకు ఎండిన వరి మోడులతో ఉన్న పొలంలోకి రోజూలాగే వాకింగ్ కి బయలు దేరారు ఇద్దరు.

నాన్న! ఊరికే ఇండియా రావాలంటే కుదరదు. మా భవిష్యత్తు కూడా ఆలోచించుకోవాలి కదా. మాకంటూ ఒక ఇల్లు వాకిలి వుండాలి. ఇక్కడ ఇండియాలో లాగా ఇల్లు కట్టడం, కావాల్సినవి సమకూర్చుకోవడం అంత సులభం కాదు. లోన్లో ఇల్లు కొన్నాము, సో కష్టపడితేనేగాని కుదరదు. మీరేమో ఇక్కడ మీరున్నన్నాళ్ళు వుండమంటే వొంటరిగా ఫీల్ అవుతున్నా అంటారు. చూడండి ఎంతో మంది పేరెంట్స్ ఎడ్జెస్ట్ అవుతున్నారు, మీ సమస్యేంటో మాకంతుబట్టడంలేదు.అయినా ఎవరైనా సిటీలో సెటిల్ అవుతారుగాని మీరేమో ఆ పల్లెటూళ్ళో ఇల్లు కట్టారు. అక్కడకొచ్చి మేమేం చెయ్యాలి? ఇంతకంటే మాకు వేరే సొల్యుషన్ తోచడంలేదు...రెస్ట్ ఈజ్ అప్ టు యూ అన్న పిల్లల మాటలు నడుస్తున్న వెంకటయ్యకి గుర్తొచ్చాయి. "నాదే తప్పు రా...ఎందుకో పిల్లల్ని పెంచి పెద్దచేసి ఒకదారికి తేవడం ఒక ఇన్వెస్ట్మెంట్ లాగా అనిపిస్తుంది. నేను జీవం ఉన్న వాటి మీద ఇన్వెస్ట్ చేసాను...నా పిల్లలు తెలివిగా జీవం లేని వాటి మీద ఇన్వెస్ట్ చేస్తున్నారు...ఎందుకంటే అవి వాళ్ళెలా కోరుకొంటే అలా వుంటాయి. కాని మనల్నేదో ఉద్దరిస్తారని పిల్లలపై ఆశ....కాదు దురాశ పెంచుకొంటే వాళ్ళూ ఒక జీవంలేని వస్తువుగానే తయారయ్యారు. భవిష్యత్తిచ్చిన వాడ్ని మరిచి భవిష్యత్తు కోసం ఆరాటపడుతున్నారు. కాలానికనుగుణంగా మారడం అంటే ఏంటో అనుకొన్నా....ఈ కాలానికి తగ్గట్టు యాంత్రికంగా మారాలన్నమాట. నా చాదస్తనికి సమాధి కడుతున్నా, రేపట్నుంచి చూడు ఇక నా దిగులు మొఖం మటుమాయం"

దున్నిన పొలాన్నే మేస్తున్న ఎడ్లమందని చూసి శ్రీనివాసరావు ఆలోచనల్లో మునిగాడు. ప్రతి బంధం ఇచ్చి పుచ్చుకొనే బంధమేనా? నిస్వార్థ బంధమేదీ లేదా? చివరకు తల్లిదండ్రులు పిల్లలు, తోబుట్టువులు, భార్యాభర్తలు వగైరా అన్నీ...అన్నీ రిలేషన్స్ ఇచ్చి పుచ్చుకొనేవేనా? దున్నినందుకు ఎద్దు పొలం మేస్తుంది, తప్పేముంది? కన్నందుకు వారినుండి కొంత కల్తీలేని ప్రేమను కోరుకోవడం తప్పా? అయినా సరిపడా డబ్బు పంపుతున్నాం, ఇంతకంటే మంచిగా తల్లిదండ్రులను ఎవరు చూసుకొంటారు అనుకొనే పిల్లల భావాలూ సబబేనా? ఎవరికి వారే సరైతే ఈ దిగులెందుకు? ఈ బాధెందుకు? గత నెల పై చదువులకోసం అమెరికా వెళ్ళిన కొడుకుని తలచుకొని శ్రీనివాసరావు మదిలో అలజడి మొదలయ్యింది. అడుగులు తడబడిన శ్రీనివాసరావుకి బుజాలు తట్టి అసరా ఇచ్చాడు వెంకటయ్య. గడ్డి మేస్తున్న ఎడ్లమంద ఒక్కసారిగా తలలులేపి ఇరువురివైపు చూసాయి బెదురుగా...ఇంకొకడు వెఱ్ఱి తీగ తొక్కాడనుకొన్నాయేమో!

అంతరాత్మ

కరుగుతున్న కాలం చెరగని ముద్ర వేసింది
కదులుతున్న కలం కొందరిని నిద్ర లేపింది

కట్టుకున్న చుట్టుకున్న జీవపు డంబాన్ని కాల్చి చీల్చి
నలుదిక్కులు నింగి నేల నన్ను చూసేలా నగ్నను చేసింది...
చాటునున్న మాటునున్న జీవితాల్ని ముందుంచి చూపించి
కనని కళ్ళకి కాంతినిచ్చి కఠిన హృదయాన్ని మార్చి వేసింది...

మరుగుతున్న రుధిరానికి సమ్యమనం నేర్పింది
రగులుతున్న మనసుకు మంచి మార్గం చూపింది

చింతాక్రాంతుడనై గురిలేని నన్ను నిలదీసి నిందించి
నాలోని స్వార్థపు చీకటులని చెరిపేసి చరమగీతం పాడింది...
ఆశల వ్యసనుడనై అలమటించగ నాకు ఎదురుపడి
జీవితపు పరమార్థాన్ని ప్రేమైశ్వర్యంలో చూపించింది...

నాలో మంచి వికసించగ లోకం వింతగ చూసింది
అయినా మనసు ముందుకు చూస్తూ స్వాంతన చెందింది

PS: ప్రతివొక్కరిని వారి వారి అంతరాత్మలు ప్రశ్నిస్తూనే ఉంటాయి. కొందరు ధైర్యంగా స్పందించి మార్పుకు సుముఖులవుతారు ఇంకొందరు జీవితంతో, జీవితంలో రాజీ పడతారు. ఇక్కడ "నేను" అనేది స్వీయమార్పును స్వీకరించే ప్రతిఒక్కరికీ అన్వయించబడుతుంది.